Βλέπετε 1–12 από 746 αποτελέσματα

ΙΑΝΝΗΣ ΞΕΝΑΚΗΣ: ΕΝΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

14.31
H Μάχη Ξενάκη ακολουθεί τον πατέρα της, Ιάννη Ξενάκη, στο ταξίδι της ζωής του. Αυτό το βιβλίο δεν είναι μια απλή βιογραφία αφιερωμένη στον Ιάννη Ξενάκη, συνθέτη, μαθηματικό και αρχιτέκτονα, από την κόρη του Μάχη. Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται για μια κατάδυση στα οικογενειακά αρχεία από τα οποία προκύπτουν έγγραφα απαραίτητα για την κατανόηση της διαδικασίας επεξεργασίας του έργου του: φωτογραφίες και οικογενειακά πορτρέτα, σημειωματάρια εργασίας, παρτιτούρες, σχέδια… Το κείμενο συμπληρώνεται επίσης με τα λόγια του καλλιτέχνη μέσα από αποσπάσματα της αλληλογραφίας του και τις πολλές συνεντεύξεις που παραχώρησε. Αυτή η αναδρομική ματιά στα παιδικά και νεανικά του χρόνια ρίχνει φως στα οικογενειακά δράματα και τα τραύματα της ιστορίας που διαμόρφωσαν μια εξαιρετική προσωπικότητα και θεμελίωσαν το δημιουργικό του όραμα.  

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ

14.40
Η Μυρσίνη Ζορμπά μιλά για τη ζωή της, μετά την προαναγγελία του επικείμενου τέλους της. Ξετυλίγεται, έτσι, η αυτοεξιστόρηση της ζωής μιας γυναίκας που γεννήθηκε σε μια λαϊκή συνοικία της Αθήνας του Εμφυλίου και έζησε δραστήρια, στην εφηβεία και τα νεανικά της χρόνια, τη Δικτατορία και τη Μεταπολίτευση· τα χρόνια της ωριμότητάς της περιλάμβαναν την εποχή της Αλλαγής και του Εκσυγχρονισμού, και η μετάβαση στη ζώνη του λυκόφωτος έγινε στη μακρά περίοδο της κρίσης. Το παρόν βιβλίο μπορεί να διαβαστεί και ως αυτοπροσωπογραφία μιας γενιάς που έζησε στην εποχή των συλλογικών προσδοκιών, η οποία μας φαίνεται πολύ μακρινή τώρα. Παράλληλα με την εξιστόρηση του βίου της και με τη συνειδητοποίηση της υπό προθεσμία ζωής, η συγγραφέας άρχισε να κρατά, με εξαιρετική ψυχραιμία και διαύγεια, ημερολόγιο του τέλους της. Ακόμα και όταν έφθιναν οι δυνάμεις της, επέμενε να καταγράφει τις σκέψεις της, υπαγορεύοντάς τες στο μαγνητόφωνο που είχε δίπλα της· έως το ύστατο κείμενό της, όπου αντικρίζει κατάματα την ανυπαρξία. Αν έχει μια σπάνια ιδιαιτερότητα αυτή η συγκεκριμένη αφήγηση ζωής, συμπεριλαμβανομένου του ημερολογίου, είναι ότι ξεκινάει από τη γέννηση και φτάνει ώς τον θάνατο. Ανατομία και συνολικός αναστοχασμός του κύκλου της ζωής.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ

21.51
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13.11.2023 Η Γυναίκα μέσα μου είναι μια γενναία και εντυπωσιακά συγκινητική αφήγηση για την ελευθερία, τη διασημότητα, τη μητρότητα, την επιβίωση, την εμπιστοσύνη και την ελπίδα. Γραμμένο με ειλικρίνεια και χιούμορ, το συγκλονιστικό βιβλίο της Spears φωτίζει τη δύναμη του έρωτα και της μουσικής- και πόσο σημαντικό είναι να μπορεί μια γυναίκα να πει επιτέλους την ιστορία της, με τους δικούς της όρους. Τίτλος πρωτότυπου: THE WOMAN IN ME  

THE WOMAN IN ME

33.20
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24.10.2023 (ΠΡΟΣΟΧΗ: Το βιβλίο είναι στην ΑΓΓΛΙΚΗ γλώσσα) The Woman in Me is a brave and astonishingly moving story about freedom, fame, motherhood, survival, faith, and hope. In June 2021, the whole world was listening as Britney Spears spoke in open court. The impact of sharing her voice—her truth—was undeniable, and it changed the course of her life and the lives of countless others. The Woman in Me reveals for the first time her incredible journey—and the strength at the core of one of the greatest performers in pop music history. Written with remarkable candor and humor, Spears’s groundbreaking book illuminates the enduring power of music and love—and the importance of a woman telling her own story, on her own terms, at last.

SURRENDER. 40 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.

21.96
«Γεννήθηκα μ’ εκκεντρική καρδιά». Ένα ξεχωριστό βιβλίο από έναν μαχητικό καλλιτέχνη που διαπιστώνει ότι είναι στα καλύτερά του όταν μαθαίνει πώς να παραδίδεται. Σε μια ανελέητη, ενδοσκοπική αλλά και διαφωτιστική αφήγηση με τη μορφή επεισοδίων ξετυλίγεται η ζωή του Bono, οργανωμένη –αν και όχι πολύ τακτικά– γύρω από 40 τραγούδια των U2. O Bono μεγάλωσε στο Νόρθσαϊντ του Δουλβίνου με πατέρα καθολικό και μητέρα προτεστάντισσα σε μια περίοδο όπου η δογματική βία κορυφωνόταν στην Ιρλανδία. Η απώλεια της μητέρας του, όταν ο ίδιος ήταν δεκατεσσάρων, αποκρυστάλλωσε το αίσθημα της απουσίας που διαμόρφωσε την αναζήτησή του για οικογένεια. Άρχισε τη ζωή του νιώθοντας μέτριος, αλλά εντέλει σε όλη του τη ζωή αντιμάχεται την αντίληψη ότι οποιοσδήποτε είναι μέτριος. Η δημιουργικότητά του είναι χαοτική αλλά πάντα παρούσα… στο στούντιο, στη σκηνή, στη διαμαρτυρία, στους διαδρόμους του Κογκρέσου αλλά και στο γωνιακό μπαρ. Διαβάζουμε για τα ξεσπάσματα θυμού του, που χρωματίζουν τα γραφόμενά του γύρω από την αγάπη και τη μη βία, και τον ακούμε να αναγνωρίζει ένα εγώ «πολύ ψηλότερο από την αυτοεκτίμησή μου». Στη διάρκεια τεσσάρων δεκαετιών, οι U2 από έφηβοι επίδοξοι ροκ σταρ μεταμορφώθηκαν στο μεγαλύτερο συγκρότημα στον κόσμο, ενώ ο Bonο εξελίχθηκε από ακτιβιστής μερικής απασχόλησης σε μια πλήρους απασχόλησης δύναμη στον αγώνα για τη διαγραφή του χρέους των φτωχών χωρών και για την αντιμετώπιση από τις κυβερνήσεις, ειδικά των ΗΠΑ, της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης του AIDS. Είμαστε στο πλευρό του κατά τη γέννηση του PEPFAR, του Προεδρικού Σχεδίου Έκτακτης Ανάγκης για την Ανακούφιση από το AIDS, το οποίο εκείνη τη χρονική στιγμή ήταν η μεγαλύτερη παρέμβαση στην ιστορία της ιατρικής για την αντιμετώπιση μίας και μόνο ασθένειας. Περιγράφει τους εθελοντές της ΟΝΕ, της ΜΚΟ που συνίδρυσε ως «πραγματιστής ακτιβιστής», μαζί με την αδελφή της οργάνωση, τη (RED), ως «αντίδοτο» στον ακτιβισμό. Οι φαν των U2 θα μάθουν γιατί ο Bono πιστεύει ότι δε διαλύθηκε το συγκρότημα παρά τις προσωπικές δυσκολίες των μελών και τις άγριες δημιουργικές διαφορές τους, καθώς και ποια είναι τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν το νόημα των πιο δημοφιλών και επιδραστικών τραγουδιών τους. Οι πόρτες της εσώτερης ζωής του Bono ανοίγουν. Η σπατάληση του ανθρώπινου δυναμικού είναι ένα μόνιμο θέμα, καθώς και η πίστη, την οποία περιγράφει σαν να ξεχωρίζεις το σήμα από τον θόρυβο, σαν μια «ήσυχη μικρή φωνή» την οποία ακούει δυνατότερα στον γάμο του, στη μουσική του και στον αγώνα του κατά της ακραίας φτώχειας. Πάνω απ’ όλα, το Surrender είναι μια ιστορία αγάπης γραμμένη προς τη γυναίκα του, την Άλι, από την οποία ζήτησε να βγουν την εβδομάδα που το συγκρότημα έκανε την πρώτη του πρόβα. Η Άλισον Στιούαρτ προσφέρει καθοδήγηση σε κάθε σημαντική σκηνή αυτού του δράματος, συμπεριλαμβανομένης της τρίτης πράξης στην οποία πλέον εισέρχονται, με περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις για ποιο πράγμα αξίζει να παλέψεις και πότε να παραδοθείς.

ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΗΓΗΣΗ

15.20
Έπειτα από 40 χρόνια στη δημοσιογραφία, ο Φώτης Απέργης αποθησαυρίζει άγνωστες ιστορίες και εξομολογήσεις διάσημων καλλιτεχνών, που φανερώνουν ότι η παραγωγή της τέχνης είχε κάποτε μεγαλύτερη σημασία από την τέχνη της παραγωγής. Αφηγείται πώς μοιράστηκε μια σχεδόν μεταφυσική εμπειρία με τον Μίκη Θεοδωράκη στο μνήμα του Πάμπλο Νερούδα στη Χιλή. Πώς συνάντησε τον Τζέιμς Μπράουν λίγο μετά την αποφυλάκισή του, αλλά και τον Άκη Πάνου ενώ ήταν υπόδικος στις Φυλακές Κομοτηνής. Συνομιλεί με δεκάδες μουσικούς, αποστάζει την ουσία της εμπειρίας τους, τους εκμαιεύει περιστατικά και βιώματα που τους καθόρισαν.
Ο Μάνος Χατζιδάκις θυμάται τις ιερόδουλες που τον έκρυψαν στη δίνη του Εμφυλίου του 1945, όταν ήταν νεαρός επονίτης. Ο Μικ Τζάγκερ μιλά για την επεισοδιακή συναυλία των Rolling Stones στην Αθήνα το 1967. Ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ ανακαλεί εφηβικές ιστορίες που μοιράστηκε με τον Τζον Λένον. Η Μαντόνα εξομολογείται τον μεγαλύτερο εφιάλτη της. Η Ζιλιέτ Γκρεκό δίνει τον δικό της ορισμό του ερωτισμού. Ο Λούτσιο Ντάλα εξιστορεί πώς ηχογράφησε τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι να κάνει ραπ. Η Φλέρυ Νταντωνάκη αποκαλύπτει τους φόβους της μπροστά στο κοινό. Και ο Έρικ Κλάπτον, πώς αντιμετώπισε τον θάνατο του τετράχρονου γιου του.
Διαβάστε τις φαρμακερές ατάκες που αντάλλαξαν ο Ιάννης Ξενάκης και ο Πιερ Μπουλέζ σε δύο συνεντεύξεις τους με μία ημέρα δια­φορά. Πώς ο Διονύσης Σαββόπουλος ηχογράφησε παράνομα, λίγο μετά το πραξικόπημα του 1967, κάποια από τα «Νέγρικα» του Μάνου Λοΐζου. Πώς ο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν τραγούδησε τη «Γερακίνα» σε πρόβα ορχήστρας. Πώς, εντέλει, προσήλθε ο καθένας τους στη μουσική και πώς τη βίωσε, σαν υπαρξιακό αποτύπωμα, αινιγματικό γρίφο, ενδόμυχη συνομιλία, πηγαίο ξεχείλισμα, πεδίο πειραματισμών.

Ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Β.

9.54
Ποιος ήταν ο Δημήτρης Β.; Ο ωραίος, τρυφερός, αυτόχειρας ποιητής, ο ευρυμαθής χημικός μηχανικός, ο σεμνός βαθυστόχαστος άνθρωπος, ο ευγενής νοσηλευόμενος, ο εν εξελίξει ζωγράφος; Όπως έγραφε ο ίδιος: «Μια χούφτα φως είναι η λάσπη μου, πράσινο πλατανόφυλλο η σκεπή μου, και μια αρμαθιά ελπίδες η ζωή μου». Ελπίδες που, αλίμονο, κάποια στιγμή στέρεψαν…
Αυτοβιογραφικά κείμενα, περιγραφές από τη ζωή στο Ίδρυμα, ιατρικές γνωματεύσεις, έργα ζωγραφικής, καθώς και αμέτρητα ποιήματα συνθέτουν το πολύμορφο μωσαϊκό της ύπαρξης του Δημήτρη Β. Πέρα από ανθολογία εξαιρετικής ποίησης, το βιβλίο είναι μια πρόσκληση γνωριμίας, μια προσπάθεια να σπάσουν κάποια στερεότυπα. Ο Δημήτρης Β. είχε το σθένος να το κάνει αυτό, δηλώνοντας σε μια τηλεοπτική συνέντευξη: «Είμαι ψυχικά ασθενής. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το αναφέρω, γιατί αυτό μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Δεν είναι μια σφραγίδα ανεξίτηλη». Ένας δίαυλος επικοινωνίας, λοιπόν, ανάμεσα στους «ψυχικά ασθενείς» και στους «ψυχικά υγιείς». Μια προσπάθεια προσέγγισης, έστω και αν ο ποιητής μας υπενθυμίζει με πικρία ότι «Άγιο δισκοπότηρο είναι η νόηση σε χέρια βέβηλα δοσμένο»…

ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ: ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ

16.92
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 18.10.2023 «Θα έπρεπε να γράψετε ένα βιβλίο για τη μαμά». Κουβέντα από την Τζωρτίνα στα γενέθλια της Μαρινέλλας, πριν από χρόνια. Το άκουσα, το ξέχασα. Δεν το πήρα αψήφιστα, αλλά ήξερα πως είμαι ακατάλληλος για βιογράφος, εξαιτίας του ύφους που γράφω. Καλώς ή κακώς. Από αλλού ξεκινώ και αλλού βρίσκομαι, παρεμβαίνει το θυμικό μου, νευριάζω με τους ήρωές μου, κάνω αυτά που κάνω, ώστε να μη συμπεριλαμβάνομαι στους τρέχοντες κολοσσούς της λογοτεχνίας. Δεν παραληρώ για τα αποδεκτά «πολιτικώς ορθά» και de facto απυρόβλητα μείζονα θέματα. Με τέτοιον χαρακτήρα πώς να αναλάβω μια Μαρινέλλα, με την οποία ναι μεν μας συνδέουν μερικές ενδιαφέρουσες δεκαετίες, αλλά δεν θα μου προέκυπταν φωτοστέφανα και θαυμαστικές κορόνες για τον μελωδικό κόσμο της νύχτας. «Ξέρετε, εγώ…». Έφερνα αντιρρήσεις, ξέροντας τον χαρακτήρα μου. Η άλλη πλευρά επέμενε: «Κάνετε λάθος…». «Μα είμαι ολόκληρος ένα κινούμενο λάθος», απαντούσα. Τελικά, ο βιογράφος «εάλω»… «Εσύ με ξέρεις» ― η Μαρινέλλα. «Εγώ σ’ αγαπώ, αλλά φοβάμαι ότι εσύ δεν με ξέρεις», απαντούσα. Τσούλησε ένα διάστημα με «σε ξέρω», «δεν με ξέρεις», ώσπου να το πάρουμε απόφαση και να ξεκινήσουν τα μεσημεριανά συμπόσια εις μνήμην του Πλάτωνα και άλλων συγγενών ανάλογων συμποσιακών εμπειριών. Έτσι προχωρήσαμε, φωτίζοντας με μεσημβρινό φως νύχτες ή και μέρες μιας ζωής από χώμα, φωνή, έρωτα, μόχθο και πολλή αγάπη. Κι έγινε ένα βιβλίο που, χωρίς να είναι a priori βιογραφία, άρχισε να μοιάζει με μυθιστόρημα δικό μου. Γ. Ξ.

ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΠΟ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ

16.20
Μια βιογραφία - εισαγωγή στο έργο και τη ζωή του Πετρόπουλου. Είκοσι χρόνια πριν, στις 3 Σεπτεμβρίου 2003, ο συγγραφέας Ηλίας Πετρόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι. Ο Αμερικανός ποιητής, μεταφραστής και κριτικός λογοτεχνίας John Taylor ήταν ένας από τους ανθρώπους του στενού κύκλου που παρευρέθηκε στην κηδεία και την αποτέφρωσή του, η οποία έγινε λίγες μέρες αργότερα (11/9) και μάλιστα απήγγειλε ένα ποίημά του για τον μέντορά του. Οι στάχτες του Έλληνα ποιητή και λαογράφου του άστεως πετάχτηκαν σε έναν υπόνομο στο Παρίσι, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία και μετά την τελετή ο Taylor άρχισε να μαζεύει σε σημειώσεις τις σκέψεις και τις αναμνήσεις από την κοινή τους πορεία. Αυτές οι σημειώσεις έγιναν ένα ιδανικό βιβλίο-πυξίδα για τη ζωή και το τεράστιο έργο του Ηλία Πετρόπουλου με ξεναγό τον φίλο και μεταφραστή του στα αγγλικά. Ο John Taylor δίνει στις σελίδες αυτής της μαρτυρίας/βιογραφίας μια πλήρη εικόνα του Ηλία Πετρόπουλου που δεν έχει στοιχεία ωραιοποίησης, σέβεται τις αντιφάσεις του και λειτουργεί εκλαϊκευτικά χωρίς να προορίζεται μόνο για γνώστες του έργου του. Παραθέτει αποσπάσματα από βιβλία, άρθρα και ποιήματα τα οποία αναδεικνύουν τη μεθοδολογία του Πετρόπουλου και την περίφημη «λοξή ματιά» του, ενώ βουτάει βαθύτερα στους στίχους και την ψυχή του αποκαλύπτοντας τη «σκληρή τρυφερότητα» που τον διέκρινε.

ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

10.80
Η Μαρία Καλογεροπούλου-Κάλλας αποτελεί μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία στον χώρο της όπερας και ένα από τα λαμπρότερα και πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα στην ιστορία της μουσικής. Το πέρασμά της από το ιταλικό μπελκάντο άλλαξε τα δεδομένα για την ερμηνεία της όπερας ώστε οι ειδικοί και μυημένοι σε αυτό το είδος της μουσικής να μιλούν για «εποχή πριν την Κάλλας και μετά την Κάλλας». Το κοινό την αποθέωνε. Το 1957, κατά την πρεμιέρα της όπερας «Άννα Μπολένα» του Γκαετάνο Ντονιτσέττι, στη Σκάλα του Μιλάνου, εν μέσω εκδηλώσεων λατρείας, της αποδόθηκε το προσωνύμιο «ντιβίνα» που τη συνόδευε σε όλη τη μετέπειτα ζωή της και την ακολουθεί έως σήμερα. Και ιδού! Το καταπέτασμα της σκηνής εσχίσθη εις δύο, και από το βάθος πρόβαλες στεφανωμένη με δάφνη χρυσή! Πλατεία και θεωρεία βουβάθηκαν. Της Τέχνης ρόδο αειθαλές, φλόγα άσβηστη! … Στόλισες τη σκηνή με μαγεία που δεν χωράει σε μέτρα ανθρώπινα. Αναβάθμισες οράσεις, ακοές και αισθητικές. … Κεχριμπαρένιες οι χορδές σου γέμισαν την ατμόσφαιρα με ηλεκτρισμό. Κι εμείς πάθαμε ηλεκτροπληξία!

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΡΙΑ… ΕΙΜΑΙ Η ΚΑΛΛΑΣ

25.92
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15.09.2023
Εκατό χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας. Ένα βιβλίο-ντοκουμέντο στη μνήμη της, ανατρεπτικό, αποκαλυπτικό, έντιμο στην αλήθεια των γεγονότων και της Ιστορίας…
Το βιβλίο του Μιχάλη Δημητρίου, καρπός ερευνητικής δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, παρουσιάζει την αυθεντική προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας, με προσφυγή στις πρωτογενείς πηγές, με τεκμήρια και πλήθος στοιχείων, με σημαντικές μαρτυρίες στενών φίλων και συνεργατών, που ομιλούν με παρρησία και ευθύτητα. Ανατρέπει σκουριασμένους μύθους, κακοήθειες αποκαθήλωσης, και τις φθονερές επινοήσεις μείωσης ακόμα και από ισχυρά ΜΜΕ της εποχής, που από τότε είχε καταγγείλει δημόσια η Μαρία Κάλλας με πολυσέλιδες ανακοινώσεις της. Πολλά τα ανυπόστατα, ανακριβή και ευτελή, που καταρρέουν μέσα στις αποκαλυπτικές σελίδες του βιβλίου.
Επίκεντρο της αφήγησης, το τελευταίο, άγνωστο, το «ελληνικό καλοκαίρι διακοπών» της Κάλλας στην Ουρανούπολη, φιλοξενούμενης του Κώστα Πυλαρινού, με τη συντροφιά της Βάσως Δεβετζή και άλλων φίλων. Άγνωστο και σημαντικό γεγονός στη ζωή της, καθώς εκεί δίπλα στην Πολιτεία του Αγίου Όρους, παρθενική τότε περιοχή, η Κάλλας χαίρεται τη φύση, αναπολεί, στοχάζεται, συζητά και αξιολογεί τα πεπραγμένα του βίου και της Τέχνης της.
Η ζωή της Κάλλας υπήρξε συναρπαστική όντως, με πλούσιες εναλλαγές, απορρίψεις, πικρίες αλλά και περιόδους λαμπρής αναγνώρισης, δόξας και βαθύτατης ικανοποίησης, φιλίας πολύχρονης και πάντα ψυχικής ανάτασης. Με λάθη και αδυναμίες, με ανταγωνισμούς και απέραντες φιλοδοξίες της. Ωστόσο, ήταν και παρέμεινε έως το θάνατό της, το 1977, πάντα η σπουδαία Κάλλας και ουδέποτε η «μίζερη Μαρία» ως alter ego, τόσο προς όλους τους άλλους όσο και προς τον ενιαίο εαυτό της. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο καταρχήν στον Χρήστο Λαμπράκη, που έδωσε πολλές αξιόπιστες σχετικές πληροφορίες στον συντάκτη της εφημερίδας Το Βήμα Μιχάλη Δημητρίου. Προλογίζεται από τον Κώστα Πυλαρινό, Πρόεδρο του Ιδρύματος Υποτροφιών Κάλλας, μετά τον Χρήστο Λαμπράκη, και παλαιότερο –εν ζωή– φίλο της από τη δεκαετία του 1960.

ELON MUSK: Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

29.97
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 12.09.2023 Η επίσημη βιογραφία του Elon Musk κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος στις 12 Σεπτεμβρίου 2023.   Για δύο χρόνια, ο Walter Isaacson έγινε η σκιά του Elon Musk.   Το αποτέλεσμα;   Μια απροσδόκητα μύχια ιστορία για τον πλέον συναρπαστικό και αμφιλεγόμενο καινοτόμο της εποχής μας, που παραβιάζοντας κανόνες έχει οδηγήσει τον κόσμο στην εποχή των ηλεκτρικών οχημάτων, της εξερεύνησης του διαστήματος από ιδιώτες και της τεχνητής νοημοσύνης. Α, στην πορεία εξαγόρασε και το Twitter.   Ο Walter Isaacson, συγγραφέας των βιογραφιών των Jennifer Doudna (Ο κώδικας της ζωής, εκδόσεις Κλειδάριθμος), Leonardo da Vinci, Steve Jobs, Albert Einstein, και άλλων σπουδαίων προσωπικοτήτων, επιστρέφει με μια αποκαλυπτική ιστορία γεμάτη εκπληκτικές αφηγήσεις για θριάμβους και θύελλες, που θέτει το ερώτημα: Άραγε οι δαίμονες, η κινητήριος δύναμη του Elon Musk, είναι αυτό που οδηγεί στην καινοτομία και την πρόοδο;   Όταν ο Elon Musk ήταν ακόμα παιδί στη Νότια Αφρική, έτρωγε συχνά ξύλο από νταήδες. Μια μέρα άρχισαν να τον κλοτσούν ανελέητα στο κεφάλι. Έμεινε μία εβδομάδα στο νοσοκομείο. Οι σωματικές ουλές όμως ήταν ασήμαντες μπροστά στις συναισθηματικές που του είχε προκαλέσει ο πατέρας του, ένας μηχανικός, πανούργος, χαρισματικός οραματιστής. Όταν ο Elon επέστρεψε στο σπίτι, ο πατέρας του τον επέπληξε. «Στεκόμουν για μία ώρα, ενώ μου φώναζε και με αποκαλούσε ηλίθιο και άχρηστο», θυμάται ο Elon Musk.   Ο πατέρας του θα επηρέαζε καθοριστικά την ψυχοσύνθεση του. Ο Elon Musk εξελίχθηκε σε έναν σκληρό αλλά ευάλωτο παιδί-άντρα με εξαιρετικά υψηλή ανοχή στον κίνδυνο, δίψα για δράματα, την επική αίσθηση ότι είχε κάποια αποστολή και μια μανιώδη ένταση που ήταν ανάλγητη και μερικές φορές καταστροφική.   Στις αρχές του 2022 –έναν χρόνο αφού η SpaceX εκτόξευσε τριάντα έναν πυραύλους, η Tesla πούλησε ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα και ο ίδιος έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στη γη– ο Elon Musk μίλησε θλιμμένος για τον καταναγκασμό του να προκαλεί δράματα. «Πρέπει να αλλάξω νοοτροπία, να μην είμαι συνεχώς σε λειτουργία αντιμετώπισης κρίσεων, κάτι που συμβαίνει εδώ και δεκατέσσερα χρόνια ή, μάλλον, σε όλη μου τη ζωή», είπε. Ήταν ένα καυστικό σχόλιο, όχι ένας ειλικρινής στόχος. Ακόμη και όταν έδινε την υπόσχεση, αγόραζε κρυφά μετοχές του Twitter, της υπέρτατης παιδικής χαράς του κόσμου. Με τα χρόνια, όποτε ένιωθε απελπισμένος, θυμόταν την εποχή που ήταν θύμα εκφοβισμού στην παιδική χαρά. Τώρα είχε την ευκαιρία να αγοράσει την παιδική χαρά.   Για δύο χρόνια, ο Walter Isaacson είχε γίνει η σκιά του Elon Musk, παρακολουθούσε τις συναντήσεις του, τον συνόδευε στα εργοστάσιά του και περνούσε ώρες παίρνοντας συνεντεύξεις από τον ίδιο, την οικογένειά του, τους φίλους, τους συναδέλφους και τους αντιπάλους του. Το αποτέλεσμα είναι μια αποκαλυπτική προσωπική ιστορία, ειπωμένη εκ των έσω, γεμάτη απίθανα περιστατικά για θριάμβους και θύελλες που επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα: Μήπως οι δαίμονες στο μυαλό του Elon Musk οδηγούν στην καινοτομία και την πρόοδο;