Βλέπετε 1–12 από 1420 αποτελέσματα

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΡΗΞΗ

14.40
Αυτό είναι ένα µικρό βιβλίο για το µεγαλύτερο θέµα που µπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους – τη Μεγάλη Έκρηξη. Ωστόσο, τι υπήρχε πριν από αυτήν; Τι ακριβώς συνέβη αµέσως µετά, στα πρώτα κλάσµατα του δευτερολέπτου ή λίγο αργότερα; Πώς προβλέπεται να εξελιχθεί το σύµπαν στο µέλλον; Θα υπάρξει, άραγε, κάποια Μεγάλη Σύνθλιψη; Να µια σειρά από θεµελιώδη ερωτήµατα, στα οποία η κοσµολογία πασχίζει, εδώ και έναν αιώνα, να δώσει απαντήσεις, µελετώντας τη γένεση και τις κινήσεις των γαλαξιών, την κατανοµή των χηµικών στοιχείων, τη διάχυση της θερµικής ακτινοβολίας στον χώρο και τη διερεύνηση εξωτικών φαινοµένων όπως η σκοτεινή ύλη, η σκοτεινή ενέργεια και η κβαντική βαρύτητα. Ο Τόνυ Ρόθµαν, ο συγγραφέας του βιβλίου, µας παρασύρει εδώ σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στα µυστήρια του σύµπαντος. Περίπλοκες έννοιες γίνονται απλές και επιστηµονικά αινίγµατα φωτίζονται, όµως τα επιστηµονικά δεδοµένα διαχωρίζονται πάντοτε µε σαφήνεια από τις απλές εικασίες ή τις µη επιβεβαιωµένες θεωρίες. Είναι ένα ταξίδι ανοιχτό σε όλους, που µας οδηγεί µέχρις εκεί όπου ο χώρος και ο χρόνος δεν σηµαίνουν πια τίποτα: στην ιδιοµορφία της Μεγάλης Έκρηξης!

ΓΙΑΤΙ E=mc²;

15.30
Τι σημαίνει πραγματικά η εξίσωση E=mc²; Ο Δρ Brian Cox και ο Καθηγητής Jeff Forshaw μας προσκαλούν σε ένα ταξίδι στα σύνορα της επιστήμης του εικοστού πρώτου αιώνα για να ξεδιαλύνουμε τη διάσημη εξίσωση του Αϊνστάιν. Εξηγώντας και απλουστεύοντας τις έννοιες της ενέργειας, της μάζας και του φωτός -και ταυτόχρονα διαλύοντας κοινές παρανοήσεις- δείχνουν ότι μέσα σε αυτή την εξίσωση εμπεριέχεται η ίδια η δομή της φύσης. Στην πορεία αυτού του ταξιδιού, μας συντροφεύουν σε μια επίσκεψη σε ένα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά πειράματα που έχουν διεξαχθεί ποτέ: στον διάσημο Μεγάλο Συγκρουστήρα Αδρονίων, έναν γιγάντιο επιταχυντή σωματιδίων που είναι ικανός να αναπαράγει συνθήκες που επικρατούσαν κλάσματα του δευτερολέπτου μετά από τη Μεγάλη Έκρηξη. Προϊόν της συνεργασίας ενός διακεκριμένου εκλαϊκευτή της φυσικής και ενός από τους νεώτερους καθηγητές της Μεγάλης Βρετανίας, το Γιατί E=mc²; είναι μια από τις πιο συναρπαστικές και εύληπτες εξηγήσεις της θεωρίας της σχετικότητας.

ΤΟ ΑΘΕΑΤΟ ΣΩΜΑ

16.20
Φανταστείτε ότι, χάρη σε μια πρωτοφανή κατανόηση της λειτουργίας κάθε κυττάρου του σώματός σας, μπορείτε να γνωρίζετε την ακριβή πιθανότητα να εμφανίσετε στο μέλλον κάποια μορφή καρκίνου· να ακολουθείτε μια διατροφή απολύτως προσαρμοσμένη στο μικροβίωμά σας· να παρακολουθείτε τη συνολική ευεξία του σώματός σας· να παίρνετε φάρμακα που βελτιώνουν τη γνωσιακή σας ικανότητα και σας βοηθούν να αποκτήσετε νέες δεξιότητες· να τροποποιείτε τα γονίδια των αγέννητων παιδιών σας προκειμένου να εξαλείψετε μια ασθένεια ή ακόμα και να ενισχύσετε τις ικανότητές τους. Οι πρόσφατες εξελίξεις σε ό,τι αφορά την κατανόηση του σώματός μας θα αλλάξουν άρδην την εμπειρία μας ως ανθρώπων τον επόμενο αιώνα. Ήδη έχουν αναδειχθεί δυνατότητες επέμβασης σε κάθε επίπεδο, από τον εγκέφαλο και τα γονίδιά μας μέχρι το μικροβίωμα και το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Οι δυνατότητες αυτές θα μας δώσουν μια πρωτόγνωρη δύναμη να αντιμετωπίζουμε θέματα που αφορούν την υγεία, την ανάπτυξη κατά την παιδική ηλικία, τις γνωσιακές και τις σωματικές ικανότητές μας· θα επηρεάσουν δε κάθε πτυχή της ζωής μας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Καθώς θα αποκαλύπτονται τα μυστικά του σώματός μας, όλοι θα έρθουμε αντιμέτωποι με επιλογές, μέχρι πρότινος αδιανόητες, τις συνέπειες των οποίων ακόμη δεν τις κατανοούμε πλήρως. Γραμμένο από έναν βραβευμένο επιστήμονα, Το αθέατο σώμα εξηγεί πώς οι ριζικές αυτές δυνατότητες έχουν καταστεί εφικτές χάρη σε ιδιοφυείς νέες τεχνολογίες. Το βιβλίο εξετάζει έξι πρόσφατες σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της ανθρώπινης βιολογίας, οι οποίες αφορούν έξι θεματικά πεδία: το μεμονωμένο κύτταρο, το έμβρυο, τα όργανα και τα συστήματα του σώματος, τον εγκέφαλο, το μικροβίωμα και το γονιδίωμα. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό αφήγημα για την αναδυόμενη επανάσταση στον τομέα της ανθρώπινης βιολογίας, το οποίο παρουσιάζει μια οπτική για την απίθανη πολυπλοκότητα και τις θαυμαστές δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος.

Η ΠΤΗΣΗ ΤΩΝ ΨΑΡΟΝΙΩΝ

12.60
Πειραματικές αλήθειες που μοιάζουν να μην πειθαρχούν σε κανέναν νόμο, έρευνες που οδηγούν σε ανακαλύψεις οι οποίες ξαφνιάζουν ακόμα και τον ίδιο τον ερευνητή, η λάμψη της φυσικής και μαθηματικής διαίσθησης: αυτός είναι ο κόσμος τον οποίο ερευνά εδώ και τουλάχιστον πέντε δεκαετίες ο Τζόρτζιο Παρίζι, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου. Από τη στιγμή της εισόδου του το 1966 (από την πίσω πόρτα, αφού οι φοιτητές των δύο πρώτων ετών δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν την κεντρική είσοδο) στο Ινστιτούτο Φυσικής της Ρώμης μέχρι το βραβείο Νομπέλ, που σχεδόν το άγγιξε ήδη σε ηλικία είκοσι πέντε ετών, από τις πρωτοποριακές του μελέτες για τα σωματίδια μέχρι το ενδιαφέρον του για ποικίλα αινιγματικά φαινόμενα όπως οι αλλαγές φάσης, οι ύαλοι σπιν και η πτήση των ψαρονιών, από τον προβληματισμό του για το πώς γεννιούνται οι ιδέες ή για το νόημα της επιστήμης στην κοινωνία μας, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί ένα ταξίδι στο ιδιοφυές μυαλό ενός φυσικού επιστήμονα που αναζήτησε τους κανόνες των πολύπλοκων συστημάτων, διότι τα απλά τού φαίνονταν ανέκαθεν λιγάκι βαρετά… «Συχνά, το καλύτερο έργο μιας ζωής αφιερωμένης στην έρευνα προκύπτει τυχαία: πέφτεις πάνω του καθώς διασχίζεις έναν δρόμο που οδηγεί κάπου αλλού».

Ο ΘΕΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

19.71
Ένας κορυφαίος θεολόγος μάς προσφέρει μια ελπιδοφόρα αφήγηση για το σύμπαν μετά τον Αϊνστάιν, καθώς το εξερευνά ως «δράμα» αφύπνισης γεμάτο νόημα. Πριν από τις αρχές του εικοστού αιώνα, οι επιστήμονες και οι θεολόγοι δεν γνώριζαν σχεδόν τίποτε για το πόσο τερά­στιος είναι ο χρόνος και πόσο αντίστοιχα τεράστιος είναι ο χώρος, το διάστημα. Πλέον, όμως, μετά τον Αϊνστάιν, η κοσμολογία παρέχει στη θεολογία έναν εντελώς νέο τρόπο προσέγγισης των αιώνιων ερωτημάτων μας για την ύλη, τον χρόνο, τον Θεό, τον σκοπό μας στο σύμπαν και τη σημασία της ανθρώπινης ζωής. Δεν είναι απαραίτητο να θεωρείται το σύμπαν απλώς μια ατέρμονη αναδιαμόρφωση ατόμων και μορίων χωρίς ζωή και νου, σε μια άνευ νοήματος σειρά από στιγμές. Αντίθετα, το σύμπαν είναι ένα χρονικό «δράμα» αφύπνισης του οποίου το νόημα μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο σταδιακά, καθώς κοιτάζουμε, με πνεύμα προσδοκίας και ελπίδας, προς τον ορίζοντα του συμπαντικού μέλλοντος. Αναπτύσσοντας έναν διάλογο με τις ιδέες και τις απόψεις του Αϊνστάιν, ο John F. Haught εκθέτει εδώ μια νέα κοσμολογική αντίληψη για το νόημα του Θεού, του χρόνου, της αιωνιότητας, του μυστηρίου, της ζωής, της σκέψης, της ελευθερίας και της πίστης. Κι έτσι προσφέρει στους αναγνώστες έναν νέο τρόπο να αντιλαμβάνονται τη σχέση της επιστήμης με τη θεολογία.

ΠΙΣΤΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ

16.20
Πώς και γιατί γερνούν οι οργανισμοί, και ιδιαίτερα οι άνθρωποι; Να ένα ερώτημα που ταλανίζει τους επιστήμονες εδώ και αιώνες. Οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί είναι πολλές: μεταξύ άλλων, η θεωρία περί «φθαρτού σώματος» (δηλαδή, ότι η φύση δεν έχει επενδύσει στην επιβίωσή μας μετά την αναπαραγωγική ηλικία), η ιδέα ότι η γήρανση οφείλεται στη φθορά από το πέρασμα του χρόνου (σαν τη σκουριά σε ένα παλιό αυτοκίνητο), η απομείωση των τελομερών (που σαν χρονοδιακόπτης μετρούν τι χρόνος απομένει στα διαιρούμενα κύτταρά μας), αλλά και ότι το γήρας και ο θάνατος είναι διαδικασίες γονιδιακά προγραμματισμένες. Ωστόσο, όλο και περισσότεροι έγκριτοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το γήρας είναι μια «πάθηση» που μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Ορισμένοι, μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να λένε ότι μπορούμε επίσης να τη «θεραπεύσουμε», κι έτσι να ζούμε για πάντα! Η γήρανση αποτελεί ένα σχετικά όψιμο αντικείμενο σοβαρής μελέτης στο πλαίσιο των βιοϊατρικών επιστημών. Σε αυτό οφείλεται εν πολλοίς και το πλήθος των νεολογισμών που χρησιμοποιούνται σε τούτο το βιβλίο. Ωστόσο, η Sue Armstrong διανθίζει όλες αυτές τις τεχνικές λεπτομέρειες και τα ερευνητικά δεδομένα με προσωπικές εμπειρίες και συναρπαστικές αφηγήσεις για τα μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα που συνδέονται με τη μελέτη του γήρατος. Συνδυάζοντας, λοιπόν, την επιστημονική ακριβολογία με τη γλαφυρή αφήγηση, η Πίστωση χρόνου απευθύνεται τόσο σε γιατρούς, βιολόγους και άλλους επιστήμονες, όσο και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που αναζητά απαντήσεις σε ένα από τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από το φαινόμενο της ζωής.

Ο ΚΥΚΛΟΣ

14.40
Πώς συμβαίνει και σε μια εποχή υποτιθέμενου θριάμβου της επιστήμης, ένας διαρκώς μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων να παραδίδονται χωρίς ­αντίσταση στις πιο ακραίες μορφές ανορθολογισμού και ψευδοεπιστήμης; Και πώς συμβαίνει επίσης, η πιο επιτυχημένη επιστημονική θεωρία όλων των εποχών –η κβαντομηχανική– να χρησιμοποιείται σήμερα ως το κατ᾽ εξοχήν εργαλείο χειραγώγησης και εξαπάτησης εκατοντάδων εκατομμυ­ρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, κάτω από τη «σημαία» της περίφημης Νέας Εποχής (New Age) και του ανατολικού μυστικισμού που πάει μαζί της; Και μάλιστα η «βιομηχανία» αυτή να έχει την ενεργό υποστήριξη ενός αυξανόμενου αριθμού πανεπιστημιακών καθηγητών στις ΗΠΑ και όχι μόνο; Πώς τελικά συνέβη και, ενώ η επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα οδήγησε στον Διαφωτισμό, στην κατάργηση των «ελέω θεού» καθεστώτων και τελικά στην εγκαθίδρυση των δημοκρατικών πολιτευμάτων, η επιστημονική επανάσταση των αρχών του 20ού αιώνα να βρίσκει σήμερα απέναντί της ένα διογκούμενο ρεύμα εχθρότητας απέναντι στο ίδιο το πνεύμα της επιστήμης; Μια βαθιά εχθρότητα της ίδιας φύσεως με εκείνη της Καθολικής Εκκλησίας απέναντι σε ό,τι εκπροσωπούσε ο Γαλιλαίος; Τη στήριξη στην εμπειρία και τον ορθό λόγο ως τη μόνη έγκυρη πηγή γνώσης για τον φυσικό κόσμο; Και είναι άραγε τυχαίο ότι αυτή η διανοητική εχθρότητα προς τη θεμελιώδη επιστήμη και τον Δια­φωτισμό, που βρίσκεται σήμερα σε έξαρση στις δημοκρατικές χώρες –αλλά και η μαζική απήχηση του ανορθολογισμού και της ψευδοεπιστήμης–, έχει χτυπητές ομοιότητες με αντίστοιχα φαινόμενα που κυριάρχησαν στη μεσοπολεμική Γερμανία; Τελικά, γιατί η θεμελιώδης επιστήμη άνθησε –σύμφωνα με τον ιστορικό της επιστήμης Τόμας Κουν– «μόνο στους πολιτισμούς που προέρχονται από την αρχαία Ελλάδα»; Δηλαδή μόνο στους πολιτισμούς που πήραν πάνω τους το στοίχημα της δημοκρατίας και το έφεραν ώς εδώ; Και αν όντως επιστήμη και δημοκρατία πήγαιναν πάντα μαζί, μήπως η εχθρότητα προς την επιστήμη –η εχθρότητα όχι προς τις τεχνολογικές εφαρμογές της, αλλά προς το ίδιο το πνεύμα της επιστήμης, τον ριζικό αντιδογματισμό της– ήταν πάντα ένα κακό σημάδι για το μέλλον της δημοκρατίας της ίδιας; Τούτο το βιβλίο γράφτηκε κυρίως για να υποστηρίξει τη βασιμότητα ­αυτών των ερωτημάτων, με τα αναγκαία τεκμήρια, και απλώς να υπαινιχθεί πιθανές απαντήσεις τους. Απευθύνεται σε κάθε ανήσυχο πολίτη του καιρού μας.

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ

22.90
“ Μια αποκαλυπτική ματιά στους λόγους για τους οποίους κρατούμε μυστικά, στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να τα κατανοήσουμε και να τα διαχειριστούμε αποτελεσματικά, αλλά και στο πότε (και πώς) πρέπει να τα φέρουμε στο φως ” Προσπαθήστε να σκεφτείτε ένα μυστικό σας που δεν έχετε αποκαλύψει σε κανέναν. Ο ψυχολόγος Michael Slepian έχει βρει ότι ανά πάσα στιγμή κρατούμε, κατά μέσον όρο, έως και δεκατρία μυστικά. Η έρευνά του, στην οποία έχουν λάβει μέρος τουλάχιστον 50.000 άτομα από ολόκληρο τον κόσμο, δείχνει ότι τα μυστικά που δεν αποκαλύπτουμε αφορούν συνήθως ψευδολογίες, φιλοδοξίες, εθισμούς, προβλήματα ψυχικής υγείας, κρυφές σχέσεις και οικονομικές δυσκολίες. Η μυστικότητα μπορεί να μας βαραίνει πολύ. Αλλά το βάρος των μυστικών μας, σύμφωνα με τον Slepian, σπανίως προέρχεται από τις προσπάθειές μας να τα κρατήσουμε κρυφά· αυτό απορρέει μάλλον από το γεγονός ότι τα κουβαλούμε μόνοι μας. Ανεξάρτητα από το αν έχουμε ως κίνητρο να προστατεύσουμε την υπόληψή μας, μια σχέση, τα αισθήματα ενός αγαπημένου προσώπου ή αν το κίνητρό μας αφορά κάποιον προσωπικό ή επαγγελματικό στόχο, ένα είναι βέβαιο: το να αποκρύπτουμε πτυχές του εσωτερικού μας κόσμου συνήθως οδηγεί στη μοναξιά και στην απομόνωση. Αλλά όχι απαραίτητα. Πλούσιο σε σύγχρονες αντιλήψεις για μία από τις πιο οικουμενικές —αλλά και λιγότερο κατανοητές— πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, το βιβλίο ρίχνει νέο φως σε συναρπαστικά ερωτήματα όπως: Σε ποια ηλικία τα παιδιά αναπτύσσουν τη γνωστική ικανότητα της φύλαξης μυστικών; Όλα τα μυστικά συνεπάγονται το ίδιο νοητικό φορτίο; Πώς μπορούμε να συμβιβάσουμε τα μυστικά μας με την ανθρώπινη επιθυμία για κοινωνική αλληλεπίδραση, σύνδεση και αναγνώριση από τους άλλους; Πότε οφείλουμε να εξομολογηθούμε ένα μυστικό, και σε ποιον; Και θα μπορούσε η φύλαξη ορισμένων τύπων μυστικών να λειτουργήσει ευεργετικά για την ευζωία μας; Βασισμένο σε πρωτότυπη έρευνα που μετρά περισσότερο από μία δεκαετία, το βιβλίο αποκαλύπτει τους εκπληκτικούς τρόπους με τους οποίους τα μυστικά διαχέονται στη ζωή μας και προσφέρει επιστημονικά τεκμηριωμένες στρατηγικές που καθιστούν ευκολότερη τη συμβίωσή μας με εκείνα. Έτσι, ανοίγει ένα πολύτιμο παράθυρο στις εσωτερικές λειτουργίες του νου, στις διαπροσωπικές σχέσεις και στην αίσθηση του ποιοι είμαστε.

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

17.10
 «Οι αρρώστιες μας δεν βρίσκονται μόνο μέσα στο κρανίο μας. Δημιουργούνται και συντηρούνται από τις προσωπικές μας σχέσεις και τις κοινότητες στις οποίες ανήκουμε.» Τι, ποιος και πώς ορίζει την ψυχική ασθένεια; Πώς η ψυχιατρική, οι διαδικασίες διάγνωσης και τα φάρμακα έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας μας, της κοινωνικής, αλλά ακόμη και της προσωπικής μας ζωής; Τι σχέση έχει ο ρατσισμός ή οι έμφυλες διακρίσεις με τις ψυχικές παθήσεις όσων (πρέπει να) τα υπομένουν; Με αφετηρία ερωτήσεις-κλειδιά για την ίδια τη φύση μας, η Ρέιτσελ Αβίβ μάς προσκαλεί σε μια εξερεύνηση του πιο κρυφού και τρυφερού εαυτού μας αλλά και των κόσμων μας. Οδηγοί μας, έξι άνθρωποι σαν εμάς. Σε έξι ιστορίες ψυχικής πάθησης, κάποιες με κάθαρση, άλλες όχι. Έξι συναρπαστικά ταξίδια – από ελίτ πανεπιστήμια, σε ναούς στα βάθη της Ινδίας, από ιδρύματα σαν πολυτελή ξενοδοχεία, στα αγριότερα γκέτο των ΗΠΑ. Η συμπόνια, η επιστημονική σκέψη, η αγάπη για τον άνθρωπο και όσα τον κάνουν μοναδικό, η έλλειψη εύκολης επίκρισης, η διαλλακτικότητα, η αντικειμενικότητα, η γεμάτη ζεστασιά και σεβασμό στο άγνωστο κάθε ψυχής γραφή, είναι λίγα μόνο από εκείνα που κάνουν ετούτο το βιβλίο μια νοητικά και συναισθηματικά πολύτιμη εμπειρία ανάγνωσης.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ ΣΤΟΥΣ ΚΒΑΝΤΙΚΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ

22.90
Το βιβλίο Από τον Δημόκριτο στους κβαντικούς υπολογιστές θέτει υποψηφιότητα για το πιο αλλόκοτο βιβλίο που εκδόθηκε ποτέ από τον εκδοτικό οίκο Cambridge University Press. Η παραδοξότητά του εντοπίζεται ήδη από τον τίτλο, ο οποίος προφανώς και αποτυγχάνει να μας εξηγήσει τι ακριβώς πραγματεύεται. Πρόκειται για ακόμη ένα διδακτικό εγχειρίδιο κβαντικής υπολογιστικής – του δημοφιλούς πεδίου στο οποίο διασταυρώνονται οι κλάδοι της Φυσικής, των Μαθηματικών και της Επιστήμης των Υπολογιστών και που υπόσχεται στον κόσμο ένα νέο είδος υπολογιστή εδώ και δύο δεκαετίες, αλλά δεν έχει ακόμη φτιάξει μια πραγματική συσκευή, η οποία να κάνει κάτι εντυπωσιακότερο από το να παραγοντοποιεί το 21 σε 3 x 7 (με υψηλή πιθανότητα); Αν ναι, τότε τι παραπάνω προσθέτει αυτό το βιβλίο στην πληθώρα των άλλων που έχουν ήδη χαρτογραφήσει τα βασικά γνωρίσματα της θεωρίας της κβαντικής υπολογιστικής; Μήπως, αντίθετα, πρόκειται για μια δονκιχωτική απόπειρα σύνδεσης της κβαντικής υπολογιστικής με την αρχαία ιστορία; Και τι σχέση έχει ο Δημόκριτος, ο Έλληνας προσωκρατικός φιλόσοφος που εισήγαγε τον ατομισμό, με το περιεχόμενο αυτού του συγγράμματος που τουλάχιστον κατά το ήμισύ του θα αποτελούσε νέα γνώση για τους επιστήμονες της δεκαετίας του 1970, πολλώ δε μάλλον του 300 π.Χ.;

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

18.61
Πώς μπορούμε να καταλάβουμε το αληθινό πρόσωπο κάποιου εύκολα και γρήγορα; Πώς θα αποφύγουμε την ήττα αν υποψιαστούμε ότι ο «κολλητός» μας είναι έτοιμος να μας προδώσει προκειμένου να απολαύσει τα οφέλη της νίκης του; Όταν παίζουμε χαρτιά ή τάβλι, όταν ρίχνουμε ζάρια, όταν ποντάρουμε στη ρουλέτα, όταν στοιχηματίζουμε στη λοταρία, όταν «ανεβάζουμε» την προσφορά μας σε μια δημοπρασία, όταν παζαρεύουμε σε μια αγοραπωλησία, όταν, ως χώρα, καταστρώνουμε στρατηγική εμβολιασμού, όταν,γενικώς, παίζουμε ένα παιχνίδι τύχης, πάντα κάτικρυφό ξεφεύγει. Ίσως όχι από τα πρώτα λεπτά, αλλά σταδιακά. Μια νικηφόρα ζαριά, ένα κακό φύλλο, μια λάθος πληροφορία, μια αποτυχημένη συνεργασία,...κι αυτό που σχεδιάζουμε, βαθιά μέσα μας, βγαίνει στην επιφάνεια. Μια παθιασμένη αντίδραση, μια λάθοςκίνηση,και η στρατηγική αποκαλύπτεται. Η θεωρία παιγνίων –η οποία προέρχεται από τη μελέτη των πιθανοτήτων στα παιχνίδια τύχης– άρχισε, σύντομα, να εφαρμόζεται και στις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις: ποια είναι η καλύτερη στρατηγική που θα μπορούσες να χαράξεις για να «κερδίσεις στη ζωή» (όποιο παιχνίδι κι αν παίζεις); Οι μαθηματικές τεχνικές της θεωρίας παιγνίων εμφανίζονται, με διάφορους βαθμούς «σοφίας», όταν –αντιμετωπίζοντας «συμπαίκτες»– καταστρώνουμε στρατηγικές με σκοπό είτε να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη είτε να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειές μας – από το προσωπικό συμφέρον μέχρι την παγκόσμια οικονομία,... ακόμη και κατά τον σχεδιασμό ενός πυρηνικού πολέμου. Ο Μπράιαν Κλεγκ εμβαθύνει στην πολύχρωμη ιστορία και τα σημαντικά ευρήματα της θεωρίας παιγνίων, και δείχνει τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό το, συχνά, παρεξηγημένο πεδίο μελέτης.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

14.40

Έχει η ανθρώπινη κοινωνία μια πολυ-συστημική οργάνωση και τι σημαίνει αυτό;

Τι σχέση έχει  η πολυ-συστημική δομή με τα Fractals της Θεωρίας του Χάους;

Ποιος ο ρόλος της πληροφορίας, των ιδεών, της προσωπικότητας και των αποφάσεων μιας ηγεσίας;

Πώς διαμορφώνονται οι κυρίαρχες ιδέες μιας κοινωνίας;

Πώς συνδέεται το πέταγμα της πεταλούδας με την ιστορία;

Είναι η ιστορία ένα φαινόμενο ΧΑΟΥΣ που  κατά περιόδους εμφανίζει  καταιγίδες;

Είναι ο σκοτεινός Ηράκλειτος ο πρώτος φιλόσοφος του ΧΑΟΥΣ;

Πώς μας βοηθάει για μια καλύτερη προσέγγιση ιστορικών και πολιτικών γεγονότων; Τι σημαίνει αυτό για τη ζωή μας, τις καθημερινές ή επιχειρηματικές μας αποφάσεις;

 

 Ένα βιβλίο στοχασμού και καθημερινότητας μια και οι πεταλούδες πετάνε γύρω μας. Είμαστε οι αποφάσεις μας. Καπετάνιοι στη θάλασσα του ΧΑΟΥΣ.

 

 

 Μεταβάλλοντας αναπαύεται

                                    Ηράκλειτος

 

 Ο Καλός Θεός δεν παίζει ζάρια 

                                      Albert Einstein

 

Σάρωμα τυχαία χυμένο ο κάλλιστος κόσμος

                                      Ηράκλειτος