Βλέπετε 1–12 από 2808 αποτελέσματα
ΒΑΛΚΑΝΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ
Στην πραγματικότητα αυτό προσπάθησε και σε πολύ μεγάλο βαθμό κατάφερε ο Στογιάνοβιτς με το βιβλίο αυτό: όχι απλώς να υλοποιήσει το παλαιό σχέδιο των Annales για μια ιστορία ολιστική αλλά το αντικείμενό του, τα Βαλκάνια, να το συσχετίσει με εκείνο το μέρος του κόσμου που φαινόταν να τα απορρίπτει αλλά παραδόξως είχε γεννηθεί μαζί τους: την Ευρώπη. Πρέπει να δούμε τους Βαλκάνιους Κόσμους σαν μια πρώτη απόπειρα να ενταχθούν τα Βαλκάνια στο ιστοριογραφικό πεδίο της παγκόσμιας ιστορίας. Και αυτό αποτελεί ένα ιστοριογραφικό παράδοξο: η παγκόσμια ιστορία ως ιστοριογραφικό είδος αναδύθηκε ακριβώς μέσα από την κριτική στον Ευρωκεντρισμό. Αυτό όμως που κάνει ως πολιτικό αίτημα και ιστοριογραφικό εγχείρημα μαζί ο Γιουγκοσλάβος ιστορικός είναι να δείξει ότι εάν η Παλαιά Ευρώπη ταυτίζεται με τα Βαλκάνια, τότε δεν μπορεί να υπάρξει ούτε Νέα χωρίς αυτά. Όπως ο ίδιος το περιγράφει κωδικοποιημένα: «Η αποτυχία συμπόρευσης της πρώτης Ευρώπης (των Βαλκανίων) με τη νέα Ευρώπη μπορεί να σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει πια καθόλου Ευρώπη παρά μονάχα καπιταλισμός» (σ. 361). Το επιχείρημα αυτό είναι υποταγμένο στη λογική του ευρωκεντρισμού ή αποτελεί το ακριβώς αντίθετό του, να υπενθυμίζει δηλαδή ότι Ευρώπη δεν είναι μόνο η Δυτική και η Κεντρική Ευρώπη, αλλά και η Ανατολική και η Νοτιοανατολική; Κάποιος θα μπορούσε να είναι κριτικός απέναντι στην πολιτική διάσταση αυτού του αιτήματος. Αλλά κανείς δεν μπορεί να μην αποδεχθεί το εξής: ότι αυτή η δραματική στιγμή της πρόσφατης ιστορίας των Βαλκανίων οδήγησε τον Στογιάνοβιτς να συγγράψει την μέχρι τώρα μοναδική ολιστική-«παγκόσμια» ιστορία της χερσονήσου, την μοναδική που δεν ακολουθεί την πεπατημένη της γραμμικής αφήγησης. Για αυτό και μόνο αξίζει να διαβαστεί. – Δημήτρης Σταματόπουλος
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
O Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1939, στις παρυφές της Μαντζουρίας, και έληξε στην ίδια περιοχή, έξι χρόνια αργότερα, με την Σοβιετική εισβολή στη Βόρειο Κίνα. Ο πόλεμος στην Ευρώπη μπορεί να φαινόταν ανεξάρτητος από τον πόλεμο στον Ειρηνικό Ωκεανό και στην Κίνα, ωστόσο τα γεγονότα που συνέβησαν στις δύο πλευρές του πλανήτη συνδέονται άμεσα. Αυτή η καταστροφή παγκόσμιας εμβέλειας, η φοβερότερη στην ιστορία, υπήρξε κυρίαρχη στη διαμόρφωση των αντιλήψεων διαδοχικών γενεών, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διαμάχη. Παρά την πληθώρα βιβλίων και κινηματογραφικών ταινιών μέσα στα χρόνια, η γνώση μας για αυτήν την ιστορική περίοδο παραμένει ακόμη αποσπασματική και συχνά παραπλανητική.
Ο Antony Beevor, αξιοποιώντας την ίδια αφηγηματική μέθοδο χάρη στην οποία έγιναν διεθνή μπεστ σέλλερ τα βιβλία του Stalingrad, Berlin και D-Day, συγκεντρώνει με καινοτόμο τρόπο όλες τις διαφορετικές οπτικές. Χρησιμοποιεί την πλέον σύγχρονη επιστημονική έρευνα και γνώση, γράφοντας με σαφήνεια και ευαισθησία. Συνθέτει τη συνολική εικόνα με μια καθηλωτική αφήγηση, η οποία εκτείνεται από τον Βόρειο Ατλαντικό έως τον Νότιο Ειρηνικό, από τις χιονισμένες στέπες ως τη Βόρειο Αφρικανική Έρημο, τη ζούγκλα της Βιρμανίας, τα SS Einsatzgruppen των παραμεθόριων περιοχών, τους φυλακισμένους στα Γκουλάγκ που στρατολογούνται σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και τις ανείπωτες βαναυσότητες του Σινοϊαπωνικού πολέμου.
Η ηθική επιλογή αποτελεί τη βάση του ανθρώπινου δράματος· σε καμιά άλλη ιστορική περίοδο τόσο οι ηγέτες όσο και οι απλοί άνθρωποι δεν ήρθαν αντιμέτωποι με τόσο μεγάλα διλήμματα. Καμιά άλλη περίοδος δεν έχει να επιδείξει τέτοια παραδείγματα ατομικής και συλλογικής τραγωδίας, διαφθοράς, ιδεολογικής υποκρισίας, εγωπάθειας των ηγετών, προδοσίας, διαστροφής, αυτοθυσίας, απίστευτου σαδισμού και απροσδόκητης ευγένειας. Παρά την καθολική του ματιά και την ηρωική του πνοή, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος του Beevor, δεν κλείνει ποτέ τα μάτια μπροστά στη μοίρα των απλών στρατιωτών και των πολιτών, οι ζωές των οποίων συντρίφθηκαν από τις τιτάνιες δυνάμεις που απελευθερώθηκαν από αυτόν τον πόλεμο, τον φοβερότερο στην ιστορία.
ΜΑΚΑΡΙΟΣ: ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 03.04.2024
Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, αγαπητέ αναγνώστη, είναι προϊόν προσωπικών εμπειριών, συνεντεύξεων, μαρτυριών, δημοσιευμάτων, αποδεσμευθέντων εγγράφων… Αναφέρεται στην περίοδο του αγώνα της ΕΟΚΑ, μέχρι την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου τον Αύγουστο 1960, και στην κυρίαρχη μορφή αυτής της περιόδου, τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Μεταξύ άλλων εξετάζονται:
*Ο αινιγματικός θάνατος της μητέρας του, η διαμονή του στη Μονή Κύκκου ως καλογεροπαίδι, οι θεολογικές σπουδές του στην Αθήνα και τη Βοστώνη.
*Η ανάδειξή του σε μητροπολίτη Κιτίου το 1948 και η εκλογή του ως αρχιεπισκόπου το 1950. Οι όρκοι για την Ένωση και η αλλαγή πλεύσης. Οι συνομιλίες με τον Χάρντιγκ. Η εξορία του στις Σεϋχέλλες και ο εκβιασμός του από τον Τορναρίτη.
*Η συνέντευξη στην Μπάρμπαρα Καστλ. Η άρνησή του να υπογράψει τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και η ξαφνική μεταστροφή του το βράδυ της 18ης Φεβρουαρίου 1959.
*Η αποδοχή των συμφωνιών από τον αρχηγό της ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, και η μυστική αναχώρησή του. Η εκλογή του Μακαρίου στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει την αλήθεια για τον ρόλο που έπαιξαν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων σε Κύπρο και Ελλάδα, καθώς επίσης να αναδείξει τις καταστάσεις που προδιέγραψαν τις δυσάρεστες εξελίξεις.
Γιατί η γνώση της αλήθειας συμβάλλει στην ενότητα σκοπού και λαού, στην εξαγωγή σωστών συμπερασμάτων και στην αποφυγή λαθών στο μέλλον.
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1912-1974)
Διαθέσιμο από 26.03.2024
«Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων». Ξεκινώντας από αυτή τη φράση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, ο Κωστής Καρπόζηλος πραγματεύεται την ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού του 20ού αιώνα, εστιάζοντας στην «πραγματική κίνηση» των ανθρώπων του και ανιχνεύοντας τις πολλαπλές του γεωγραφίες. Το αποτέλεσμα είναι μια συναρπαστική αφήγηση όπου πρωταγωνιστούν ταξιδιώτες της επανάστασης, εκπατρισμένοι διανοούμενοι, πρόσφυγες και μετανάστες, άνθρωποι που διασχίζουν τα συμβολικά και κυριολεκτικά όρια του έθνους. Η οθωμανική και ελληνική Θεσσαλονίκη, η Κωνσταντινούπολη, οι προσφυγικές πόλεις της Ελλάδας, η Μόσχα και οι ελληνόφωνες κοινότητες της Μαύρης Θάλασσας του Μεσοπολέμου, τα χαρακώματα του ισπανικού εμφυλίου, το Παρίσι του Λαϊκού Μετώπου, η Μέση Ανατολή στα χρόνια του πολέμου, το Βουκουρέστι και η Τασκένδη των πολιτικών προσφύγων, οι καπιταλιστικές μητροπόλεις στα χρόνια της δικτατορίας συνθέτουν μια διεθνική ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού. Και το νήμα που τα ενώνει είναι η αδιάκοπη κίνηση εκείνων που ένιωθαν ότι οι ταξικοί περιορισμοί και το καθεστώς της εκμετάλλευσης δεν ήταν η αυτονόητη συνθήκη της ύπαρξης, οι ζωές της επαναστατικής περιπλάνησης που δεν χωρούσαν σε μια εθνική επικράτεια.
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ
Ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος αντιμοναρχικός; Ή ήταν απλά οπαδός του βρετανικού πολιτικού μοντέλου; Το όνομά του σίγουρα δεν έχει συνδεθεί ταυτοτικά με την Αβασίλευτη Δημοκρατία, όπως συνέβη με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου ή τον Νικόλαο Πλαστήρα. Αρκετοί ιστορικοί μάλιστα θεωρούν ότι βρισκόταν ιδεολογικά πιο κοντά στη Βασιλευομένη Δημοκρατία παρά στην Αβασίλευτη. Ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και την ιδεολογική σκοπιά από την οποία προσεγγίζεται, άλλοτε τονίζεται η πίστη του στη δεύτερη και άλλοτε η προτίμησή του στην πρώτη, δίδοντας στην αντιπαράθεση με τους βασιλείς καθαρά προσωπικό και όχι θεσμικό χαρακτήρα. Το σίγουρο είναι όμως ότι κανείς άλλος πολιτικός δεν συγκρούσθηκε με τόσο μεγάλη ένταση με τους Έλληνες μονάρχες όσο ο Βενιζέλος. Ξεκινώντας από τα πρώτα του πολιτικά βήματα στην αυτόνομη Κρήτη έως το κύκνειο άσμα του με το αντιμοναρχικό Κίνημα του 1935, ο Βενιζέλος ήρθε άλλοτε σε ήπια και άλλοτε σε σφοδρή αντιπαράθεση με πέντε συνολικά ηγεμόνες, δηλαδή τον πρίγκιπα Γεώργιο, και τους βασιλείς Γεώργιο Α΄, Κωνσταντίνο Α΄, Αλέξανδρο και Γεώργιο Β΄. Η πλέον γνωστή βέβαια είναι αυτή με τον Κωνσταντίνο Α΄, η οποία έχει επισκιάσει τις υπόλοιπες, λαμβάνοντας μάλιστα τον χαρακτήρα «Εθνικού Διχασμού», τις συνέπειες του οποίου δεν είναι σίγουρο αν έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε πλήρως έως σήμερα.
ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΣΑ
Πενήντα και πλέον χρόνια μετά την άνοιξη του ’73, της Νομικής και του Πολυτεχνείου, μαζί με τις επετειακές εκδηλώσεις πληθαίνουν οι απόπειρες αναθεώρησης της ιστορίας και ωραιοποίησης είτε του ίδιου του χουντικού καθεστώτος είτε του ακραίου αυταρχισμού απέναντι στη νεολαία. Σε αυτές τις συνθήκες, θεωρούμε ότι μπορεί να ξανανοίξει το επώδυνο κεφάλαιο των βασανιστηρίων, υπό δύο όρους.
Ο πρώτος είναι να μη χαριστούμε στους βασανιστές που, έτσι κι αλλιώς, στη μεγάλη τους πλειονότητα, απέφυγαν τις ποινικές, ακόμα και τις ηθικές συνέπειες που θα περίμενε κανείς να υποστούν για τα έργα τους. Ο δεύτερος, να προστατεύσουμε όλους τους βασανισθέντες από εκείνο το αδηφάγο ήθος του Διαδικτύου που εντελώς αυθαίρετα και ανελέητα ταλαντώνεται, εκ του ασφαλούς, από την ηρωοποίηση μέχρι την καρικατούρα ή τη δολοφονία χαρακτήρων. Η όποια αναψηλάφηση του θέματος θα έπρεπε να γίνει με τρόπο που θα επηρεάσει το τραύμα, που τυχόν εμμένει, όσο το δυνατόν λιγότερο.
Σε κάθε περίπτωση, η αφήγηση αυτή αποτελεί μόνο μια εκδοχή των πραγματικών γεγονότων – ειλικρινή, ωστόσο, ως προς την ουσία. Κάποια στοιχεία έχουν, πάντως, αποσιωπηθεί. Για τον λόγο ότι ο αφηγητής νιώθει πως δεν έχει τη δύναμη να τα αποτυπώσει στις πραγματικές τους αποχρώσεις. Ή, ακόμα, ότι δεν έχει το δικαίωμα να τα αγγίξει. Παράλληλα, οι ταυτότητες των κρατουμένων έχουν συγκαλυφθεί με ψευδώνυμα, με βασική εξαίρεση τον υπογράφοντα τη μαρτυρία. Αυτή η μυθοπλαστική παρέμβαση πιστεύουμε ότι δεν υπονομεύει την αυθεντικότητα της μαρτυρίας.
ΘΗΒΑ: Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Θήβα, πόλη του μύθου, πόλη της Ιστορίας. Στη σκιά της Αθήνας και της Σπάρτης, άλλοτε σύμμαχος, άλλοτε αντίπαλός τους, υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα του αρχαιοελληνικού κόσμου. Η ταραχώδης διαδρομή της μεταξύ ολιγαρχίας και δημοκρατίας, η επιλογή της αντιπαράθεσής της στον εκάστοτε ηγεμόνα του ελληνικού κόσμου, η σύντομη λάμψη της επικράτησής της επί των Σπαρτιατών τον 4ο αιώνα π.Χ., η εξέγερσή της κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και η καταστροφή της από τους Μακεδόνες το 335 π.Χ. συνέβαλαν στο να καλυφθούν τα χνάρια της από τον χρόνο και η ίδια να καταστεί η «ξεχασμένη πόλη της αρχαίας Ελλάδας».
Στο νέο του βιβλίο ο Πολ Κάρτλετζ, ένας από τους λαμπρότερους σημερινούς ιστορικούς της αρχαιότητας, συγκεντρώνει πλήθος πηγών, γραπτών και αρχαιολογικών, τη μαρτυρία των θραυσμάτων του παρελθόντος και τις πληροφορίες των επών, των ποιητών και των ιστορικών προκειμένου να ανασυστήσει την κοινωνία και τον πολιτισμό της. Από τον θηβαϊκό μυθολογικό κύκλο και τον Πίνδαρο έως τον Επαμεινώνδα και τον Πελοπίδα, η θρησκεία, η πολιτική, η κουλτούρα και οι προσωπικότητες που σημάδεψαν την πόλη παρουσιάζονται σε μια συναρπαστική αφήγηση ανόδου και πτώσης, μεγαλείου και τραγωδίας.
Με γλώσσα άμεση, σύγχρονη και κατανοητή, που φροντίζει να επισημαίνει σε κάθε βήμα τις αναλογίες με την εποχή μας, ο Πολ Κάρτλετζ ανασυνθέτει δεξιοτεχνικά την εικόνα μιας άλλης εκδοχής της ελληνικής αρχαιότητας με τις φωτεινές και τις σκοτεινές στιγμές της, τους θριάμβους και τις αποτυχίες της, όμοιας και ταυτόχρονα διαφορετικής από εκείνες που μας είναι οικείες, περιγράφοντας γοητευτικά την πόλη του μύθου και της Ιστορίας.
ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑ: ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΠΟΛΗ
Η ιστορία της Τριπολιτσάς από τα ύστερα βυζαντινά χρόνια έως την ισοπέδωσή της από τον Ιμπραήμ πασά τον Φεβρουάριο του 1828. Πώς, από μικρός οικισμός, κατέστη σταδιακά το οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο.
Η άλωση της Τριπολιτσάς τον Σεπτέμβριο του 1821 συνιστά το κορυφαίο συμβάν του πρώτου έτους της Επανάστασης. Αντλώντας στοιχεία από ιστορικές πηγές, ο συγγραφέας εστιάζει στην περιγραφή των γεγονότων που προηγήθηκαν της Επανάστασης και στον καίριο ρόλο που διαδραμάτισε η πολιορκία της πόλης κατά τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
Όσα έλαβαν χώρα στην Τριπολιτσά και στην ευρύτερη περιοχή, τόσο κατά την ελληνική παλιγγενεσία όσο και κατά τις εμφύλιες διαμάχες που ακολούθησαν, καθώς και οι παρεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων, συνιστούν σημαντικό κεφάλαιο της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Οι χιλιάδες νεκροί – Έλληνες, Τούρκοι, Αλβανοί και Εβραίοι –, σε συνδυασμό με την ολοσχερή καταστροφή της πόλης από τον Ιμπραήμ το 1828, καθιστούν την Τριπολιτσά μαρτυρική πόλη.
ΜΕΤΑΞΥ ΣΕΒΡΩΝ ΚΑΙ ΛΩΖΑΝΝΗΣ
H συνθήκη που υπογράφτηκε στις 24 Ιουλίου 1923 στη Λωζάννη της Ελβετίας ακύρωνε και αναθεωρούσε τη Συνθήκη των Σεβρών του Αυγούστου του 1920. Πρόκειται για την τελευταία πράξη μιας ιστορικής διαδικασίας που άρχισε το 1914, με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, και κορυφώθηκε με την ήττα του ελληνικού στρατού τον Αύγουστο του 1922 από τα τουρκικά εθνικιστικά στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ. Η μικρασιατική καταστροφή υπήρξε μια πρωτοφανής ανθρωπιστική καταστροφή για τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τις υπόλοιπες μη μουσουλμανικές κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο βιβλίο αναλύονται οι δύο συνθήκες (Σεβρών και Λωζάννης), το γεωπολιτικό περιβάλλον εντός του οποίου υπογράφτηκαν, καθώς και οι πρόνοιές τους, ο Εθνικός Διχασμός και η διαχείριση της μικρασιατικής πρόκλησης, οι προσδοκίες και οι ματαιώσεις για το Ζήτημα του Πόντου, η στάση των Μεγάλων Δυνάμεων, οι αιτίες της μικρασιατικής καταστροφής και το τέλος της τραγωδίας. Παρακολουθούμε, επίσης, την τύχη των προσφύγων του ’22 στην Ελλάδα (αποκατάσταση, αντιμετώπιση από τις πολιτικές δυνάμεις, σχέση με την αριστερά, εκλογική συμπεριφορά), καθώς και τους πρόσφυγες στη Ρωσία και στην ΕΣΣΔ.
Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΜΟΣ Γ΄
1204, κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους· 1453, από τους Τούρκους. Μεταξύ αυτών των δύο σημαντικών χρονολογιών, ο τρίτος και τελευταίος τόμος του Βυζαντινού κόσμου αφηγείται τη δύση της ελληνικής αυτοκρατορίας αλλά και την ιστορία των γειτόνων της, Σέρβων και Βουλγάρων, καθώς και των Λατίνων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην επικράτειά της μετά τη Δ’ Σταυροφορία.
Ξετυλίγεται εδώ η ιστορία ενός κατακερματισμένου χώρου μέσα από όλα τα στοιχεία που τον συνθέτουν, συμπεριλαμβανομένου του τουρκικού. Βλέπουμε την άλλοτε μεγάλη δύναμη του 12ου αιώνα να συρρικνώνεται στα όρια ενός κράτους που χάνει πρώτα τα εδάφη της Μικράς Ασίας, έπειτα της Βόρειας Ελλάδας, για να καταλήξει, το 1373, υποτελές στον Οθωμανό σουλτάνο. Περιορισμένο στην Κωνσταντινούπολη και την Πελο¬πόννησο, η επιβίωσή του εξαρτάται από την καλή θέληση των Τούρκων και τα συμφέροντα της Γένοβας ή της Βενετίας μάλλον, παρά από τις σπάνιες σταυροφορίες που συχνά αποτύγχαναν. Η ένωση της ελληνικής και της λατινικής Εκκλησίας στη Λυών (1274) και, στη συνέχεια, στη Φλωρεντία (1439), την οποία επιχείρησαν οι αυ¬τοκράτορες με την ελπίδα να σωθεί το Βυζάντιο, απορρίφθηκε από την πλειονότητα των Ορθοδόξων και απέβη μάταιη. Η εξουσία του Πατριάρχη επιβλήθηκε οριστικά σε αυτήν του αυτοκράτορα.
Η φτώχεια του κράτους, ωστόσο –που επιδεινώνεται από τη μαύρη πανώλη και την ύφεση του 14ου αιώνα, με τις επακόλουθες κοινωνικές συγκρούσεις–, έρχεται σε αντίθεση με την ευημερία ορισμένων τάξεων. Διότι, παραδόξως, το Βυζάντιο συμμετέχει στην οικονομική, καλλιτεχνική και πολιτιστική ανάπτυξη της Δύσης. Προπορεύεται, μάλιστα: οι τεχνικές του (μετάξι, γυαλί) μεταφέρονται εκεί, οι διανοούμενοί του επανανακαλύπτουν και μεταδίδουν στους ουμανιστές την αρχαία ελληνική κληρονομιά, και οι καλλιτέχνες του επηρεάζουν την ιταλική ζωγραφική του Trecento. Εντούτοις, το τραύμα της Δ’ Σταυροφορίας απέτρεψε οποιαδήποτε συγχώνευση. Η βυζαντινή ταυτότητα έχασε την οικουμενικότητά της και περιορίστηκε σε δύο χαρακτηριστικά: τον ελληνισμό και την ορθοδοξία, που επέτρεψαν στην ελληνική γλώσσα να επιβιώσει.
Οι συγγραφείς του τόμου:
Michel Balard, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris I-Panthéon-Sorbonne
Ivan Božilov, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας
Marie-Hélène Congourdeau, ερευνήτρια στο CNRS
Sergei Karpov, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Lomonosov της Μόσχας
Ivana Jevtić, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Koç της Ισταμπούλ
Jacques Lefort, επίτιμος διευθυντής σπουδών στην EPHE, IV τμήμα
Ljubomir Maksimović, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, διευθυντής του Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών
Brigitte Mondrain, διευθύντρια σπουδών στην EPHE, IV τμήμα
Cécile Morrisson, ομότιμη διευθύντρια έρευνας στο CNRS
Jean-Michel Spieser, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Fribourg της Ελβετίας
Élisabeth Zachariadou (†), καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
ΕΣΑΕΙ ΕΥΕΛΠΙΣ
Στόχος του συγγραφέα είναι η καταγραφή των παραδόσεων της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων κατά την περίοδο 1950 έως 1990 σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες φοιτησάντων (συνεντευξιαζόμενων) στη Σχολή, πάντα σύμφωνα με την υποκειμενική κρίση τους. Το παρόν πόνημα δεν απευθύνεται μόνο σε όσους έχουν φοιτήσει στη Σχολή αλλά και σε κάθε αναγνώστη που έχει το ενδιαφέρον να προβληματιστεί για τις συνθήκες και βιώματα των Ευελπίδων.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΗΛΙΟ
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 07.02.2024
Ποια είναι η ήπειρος που ονομάζουμε Ευρώπη;
Πότε και πώς θεμελιώθηκε ο νεότερος πολιτισμός της;
Ποια φωτεινά μυαλά και ποιες μοχθηρές προσωπικότητες έγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες και τα πιο αιματοβαμμένα της κεφάλαια;
Σε τούτο το βιβλίο θα απαντήσουμε σε όλα τα παραπάνω και θα δούμε την ευρωπαϊκή ιστορία όπως δεν την έχουμε ξαναδεί. Θα συναντήσουμε εξτραβαγκάν εστεμμένους, πανούργους κληρικούς και διεστραμμένους καλόγερους. Θα μιλήσουμε για επιτήδειους εμπόρους, συνωμότες τραπεζίτες, άπληστους θαλασσοπόρους και ναυτάκια ζουμπουρλούδικα.
Θα δούμε μειονότητες καταπιεσμένες, γυναίκες κακοποιημένες, επιστήμονες βασανισμένους και καλλιτέχνες εμπνευσμένους, ενώ θα διαβάσουμε για αντιλήψεις παράδοξες, πικάντικα μυστήρια, γκουρμέ συνταγές, σεξοσκάνδαλα και θανατηφόρες ραδιουργίες. Μα, κυρίως, θα αναρωτηθούμε για την ανθρώπινη φύση, μια φύση ικανή για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα και τις χειρότερες καταστροφές…
Η Ευρώπη σε 11+1 ιστορίες. Από το ξέσπασμα της μεσαιωνικής πανούκλας, στη Φλωρεντινή Αναγέννηση.
Από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, στην κατάκτηση της Αμερικής και της Ινδίας. Από τα ερωτικά ήθη των Ευρωπαίων, στους μεγάλους καλλιτέχνες της Ώριμης Αναγέννησης.
Από τη Μεταρρύθμιση, στο Κυνήγι των Μαγισσών και στην Επιστημονική Επανάσταση.
Από το μεγαλειώδες Μπαρόκ, στον χρυσό αιώνα της γαλλικής απολυταρχίας και σε έναν σεισμό που συντάραξε τους Ευρωπαίους.
Κοινωνία, οικονομία, τέχνη, επιστήμη, πολιτική και όλα τα γεγονότα που διαμόρφωσαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, δοσμένα με χιούμορ, και ταυτόχρονα με ουσιαστική σοβαρότητα και με αγάπη για τον άνθρωπο.
Load more products
Loading...