Βλέπετε 1–12 από 13332 αποτελέσματα

ΜΑΤΙ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018

16.19
Τι ακριβώς συνέβη στις 23 Ιουλίου του 2018 στο Μάτι; Ποιος έφταιξε για να οδηγηθούμε σε αυτό το ολέθριο αποτέλεσμα ; «Υπήρξε η δεύτερη μεγαλύτερη τραγωδία σε αριθμό θυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, υπήρξαν δεκάδες νεκροί, τραυματίες και εγκαυματίες μέσα σε μόλις δυόμισι ώρες. Είναι ένα μείζονος σημασίας γεγονός, που καθόρισε την ιστορία του τόπου μας». Αυτά λέει ο Εισαγγελέας στην αγόρευσή του στην πολύκροτη δίκη, 6 σχεδόν χρόνια μετά, αποτυπώνοντας με ακρίβεια το συνταρακτικό γεγονός που η χώρα μας δεν θα λησμονήσει ποτέ. Το βιβλίο αυτό, στο οποίο περιλαμβάνονται πάνω από πενήντα προσωπικές μαρτυρίες, η έκθεση του πραγματογνώμονα, το κατηγορητήριο και οι απολογίες στη δίκη, περιέχει μια ολοκληρωμένη καταγραφή των γεγονότων που σχετίζονται με τη δεύτερη φονικότερη πυρκαγιά του 21ου αιώνα. Η συγγραφέας, μετά από έρευνα ετών, κατόρθωσε να συγκεντρώσει όλες τις πληροφορίες σχετικά με την καταστροφή, τις οποίες παραθέτει με συγκρατημένο συναίσθημα και αντικειμενικό τρόπο, ενώ παράλληλα διηγείται και τη δική της προσωπική ιστορία σαν αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος: το αποτέλεσμα είναι ένα ντοκουμέντο που συγκλονίζει . Πολύ περισσότερο από το να αποτελεί απλώς ένα λεπτομερές χρονικό της τραγωδίας, το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει, μέσω της αντικειμενικής παράθεσης των γεγονότων, την οδυνηρή αλήθεια εκείνης της καταστροφικής ημέρας. Είναι μια ημέρα που χαράχτηκε για πάντα με μελανά χρώματα στη συλλογική μας μνήμη. Και μια αλήθεια που δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ.

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

12.60
Πολλοί θεωρούν τους υδάτινους πόρους εξίσου σημαντικούς με το πετρέλαιο, καθώς η έλλειψή τους θα μπορούσε αντίστοιχα να οδηγήσει σε μια ολέθρια «κρίση νερού», σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, ενώ διατυπώνονται προβλέψεις ότι η κρίση αυτή ενδέχεται να πυροδοτήσει ακόμα και πολεμικές συρράξεις. Ωστόσο, ο ρόλος του νερού στις συγκρούσεις δεν έχει διερευνηθεί ακόμη επαρκώς. Αν λάβουμε ως δεδομένο ότι το νερό προκαλεί τριβές στις σχέσεις μεταξύ των κρατών, σπανίως αποτελεί τη βασική αιτία μιας σύρραξης· μπορεί όμως να αποτελέσει γόνιμο έδαφος για συνεργασία, εάν υπάρχουν ειρηνικές προθέσεις. Η γεωπολιτική του νερού δεν εξαντλείται στις «κρίσεις νερού» που οφείλονται σε φυσική λειψυδρία, αλλά ασχολείται και με τις ανεπαρκείς πολιτικές διαχείρισης του νερού και με την αδυναμία κατοχύρωσης υδατικής ασφάλειας, προβλήματα τα οποία εντείνονται από την κλιματική κρίση. Παρ’ όλα αυτά, λύσεις υπάρχουν για μια «νέα κουλτούρα του νερού»· απομένει τώρα να εφαρμοστούν. Μέσα από την ανάλυση συγκεκριμένων περιπτώσεων, ο Νταβίντ Μπλανσόν παρουσιάζει τις τρεις μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του νερού στον 21ο αιώνα: προστασία των οικοσυστημάτων, παροχή πόσιμου νερού σε όλους και επαρκής υδροδότηση για τη γεωργία. Το νερό παίζει βασικό ρόλο στην κάλυψη των θεμελιωδών αναγκών του ανθρώπου, και γι’ αυτό αποτελεί, όπως το κλίμα, ένα παγκόσμιο διακύβευμα. Η ελληνική έκδοση συνοδεύεται από Επίμετρο του Δρος Γεωπολιτικής Ιωάννη Ε. Κωτούλα στο οποίο εξετάζεται η υδατική ασφάλεια στη μακρά ιστορική διάρκεια.

ΒΑΛΚΑΝΙΟΙ ΚΟΣΜΟΙ

21.60
Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα αυτό προ­σπά­θη­σε και σε πο­λύ με­γά­λο βαθ­μό κα­τά­φε­ρε ο Στο­γι­ά­νο­βιτς με το βι­βλίο αυτό: όχι απλώς να υλο­ποι­ή­σει το πα­λαιό σχέ­διο των Annales για μια ιστο­ρία ολι­στι­κή αλ­λά το αντι­κεί­με­νό του, τα Βαλ­κά­νια, να το συ­σχε­τί­σει με εκεί­νο το μέ­ρος του κό­σμου που φαι­νό­ταν να τα απορ­ρί­πτει αλ­λά πα­ρα­δό­ξως είχε γεν­νη­θεί μα­ζί τους: την Ευρώ­πη. Πρέ­πει να δού­με τους Βαλ­κά­νι­ους Κό­σμους σαν μια πρώ­τη από­πει­ρα να εντα­χθούν τα Βαλ­κά­νια στο ιστο­ρι­ο­γρα­φι­κό πε­δίο της πα­γκό­σμι­ας ιστο­ρί­ας. Και αυτό απο­τε­λεί ένα ιστο­ρι­ο­γρα­φι­κό πα­ρά­δο­ξο: η πα­γκό­σμια ιστο­ρία ως ιστο­ρι­ο­γρα­φι­κό είδος ανα­δύ­θη­κε ακρι­βώς μέ­σα από την κρι­τι­κή στον Ευρω­κε­ντρι­σμό. Αυτό όμως που κά­νει ως πο­λι­τι­κό αίτη­μα και ιστο­ρι­ο­γρα­φι­κό εγ­χεί­ρη­μα μα­ζί ο Γι­ου­γκοσ­λά­βος ιστο­ρι­κός είναι να δεί­ξει ότι εάν η Πα­λαιά Ευρώ­πη ταυ­τί­ζε­ται με τα Βαλ­κά­νια, τό­τε δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει ούτε Νέα χω­ρίς αυτά. Όπως ο ίδι­ος το πε­ρι­γρά­φει κω­δι­κο­ποι­η­μέ­να: «Η απο­τυ­χία συ­μπό­ρευ­σης της πρώ­της Ευρώ­πης (των Βαλ­κα­νί­ων) με τη νέα Ευρώ­πη μπο­ρεί να ση­μαί­νει ότι δεν θα υπάρ­χει πια κα­θό­λου Ευρώ­πη πα­ρά μο­νά­χα κα­πι­τα­λι­σμός» (σ. 361). Το επι­χεί­ρη­μα αυτό είναι υπο­ταγ­μέ­νο στη λο­γι­κή του ευρω­κε­ντρι­σμού ή απο­τε­λεί το ακρι­βώς αντί­θε­τό του, να υπεν­θυ­μί­ζει δη­λα­δή ότι Ευρώ­πη δεν είναι μό­νο η Δυ­τι­κή και η Κε­ντρι­κή Ευρώ­πη, αλ­λά και η Ανα­το­λι­κή και η Νο­τι­ο­α­να­το­λι­κή; Κά­ποι­ος θα μπο­ρού­σε να είναι κρι­τι­κός απέ­να­ντι στην πο­λι­τι­κή δι­ά­στα­ση αυτού του αιτή­μα­τος. Αλ­λά κα­νείς δεν μπο­ρεί να μην απο­δε­χθεί το εξής: ότι αυτή η δρα­μα­τι­κή στιγ­μή της πρό­σφα­της ιστο­ρί­ας των Βαλ­κα­νί­ων οδή­γη­σε τον Στο­γι­ά­νο­βιτς να συγ­γρά­ψει την μέ­χρι τώ­ρα μο­να­δι­κή ολι­στι­κή-«πα­γκό­σμια» ιστο­ρία της χερ­σο­νή­σου, την μο­να­δι­κή που δεν ακο­λου­θεί την πε­πα­τη­μέ­νη της γραμ­μι­κής αφή­γη­σης. Για αυτό και μό­νο αξί­ζει να δι­α­βα­στεί. – Δη­μή­τρης Στα­μα­τό­που­λος  

ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

17.55
Μελέτη των Ακτίνων όπως παρουσιάζονται στα βιβλία Μαθητεία στη Νέα Εποχή Ι και ΙΙ της Αλίκης Α. Μπέιλη από Ομάδα Σπουδαστών Η μελέτη που παρουσιάζεται εδώ είναι το αποτέλεσμα μιας πειραματικής ομαδικής εργασίας κάποιων σπουδαστών που μελέτησαν τα βιβλία: Μαθητεία στη Νέα Εποχή Ι και ΙΙ της Αλίκης Α. Μπέιλη (Α.Α.Μ.) και συγκεκριμένα όσα λέγονται από τον Θιβετανό Διδάσκαλο (Θ.Δ.) – Djwahl Khul (D.K.) ατομικά σε κάθε έναν από την ομάδα των μαθητών Του. Αυτά εμπεριέχονται στα κεφάλαια των ως άνω βιβλίων που επιγράφονται: «Προσωπικές Οδηγίες σε Μαθητές». Στα παραπάνω κεφάλαια περιλαμβάνεται μια σειρά επιστολών με προσωπικές οδηγίες, σχόλια, επισημάνσεις που απευθύνονται από τον Θ.Δ. στους εκγυμναζόμενους για μύηση μαθητές Του. Σε αυτές γίνονται επίσης αναφορές που αφορούν στις ακτίνες: της ψυχής, της προσωπικότητας, του νοητικού φορέα, του αστρικού και του φυσικού σώματος ενός εκάστου μαθητή και υποδεικνύονται οι συγκεκριμένες συνθήκες, ευκαιρίες και δυσκολίες που επιφυλάσσει ή και εκφράζει ο ακτινικός εξοπλισμός του καθενός. Παράλληλα επισημαίνονται – άλλοτε ευθέως και άλλοτε υπαινικτικά – από τον Θ.Δ. το σημείο εξέλιξης ή/και συνείδησης ενός εκάστου μαθητή, η σχέση του με το Άσραμ και η μύηση για την οποία προετοιμάζεται. Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Λίγα λόγια για το βιβλίο»

ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ

19.80

Βία & καταναλωτισμός

Η αφθονία και η κατανάλωση διαφόρων «αγαθών» ήρθε μετά τις απάνθρωπες καταστροφές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, να θρέψει την ψευδο-επικούρεια αντίληψη πως ο καθένας μπορεί να έχει μια σχετικά εύκολη πρόσβαση στην ευμάρεια και να γίνει έτσι «ευτυχισμένος». Αυτή η εύκολη πρόσβαση στα «αγαθά ευημερίας και ευτυχίας» ανέτρεψε σταδιακά την έννοια της ανάγκης, έτσι όπως την είχε προβλέψει ο Μαρξ. Προοδευτικά, αναπτύχθηκε ένα ρεύμα καταναλωτισμού, με υπόγεια «συνέπεια» να επέλθουν σημαντικές αλλαγές στις ανθρώπινες σχέσεις που συγκροτούν το ανθρώπινο περιβάλλον. Έκαναν έτσι την εμφάνισή τους φαινόμενα που δεν υπήρχαν στις προηγούμενες κοινωνίες: οι απεργίες πείνας, οι παθολογίες διατροφής, όπως η βουλιμία και η ανορεξία, οι εξαρτήσεις από διάφορες ουσίες (ναρκωτικά, αλκοόλ κλπ.) καθώς και από τις οθόνες και τα κοινωνικά δίκτυα, οι τρομοκρατικές ομάδες ένοπλης πάλης, όπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, η 17 Νοέμβρη σ’ εμάς και μια πληθώρα βίαιων κοινωνικών συμπεριφορών, ο χουλιγκανισμός κλπ. Η βία αυτή επεκτάθηκε «ανέμελα» στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον, μολύνοντάς το ποικιλοτρόπως με τα υπεράριθμα και ρυπογόνα προϊόντα του καταναλωτισμού. Το περιβάλλον έγινε έτσι δύσκολα βιώσιμο σε ορισμένες περιοχές ή και καταστροφικό για τους ίδιους τους κατοίκους του, σαν να τους «εκδικούνταν» για το κακό που του έκαναν. Υπερβαίνοντας τις υπάρχουσες κοινωνιολογικές αναλύσεις για την ανάπτυξη μιας «ναρκισσιστικής κουλτούρας» και την «απομόνωση του Εγώ» μέσα στο «δεν μου λείπει τίποτα», το βιβλίο αυτό εξετάζει τα καινούργια αυτά φαινόμενα (απεργίες πείνας κλπ.) και εμβαθύνει τις υποχθόνιες αλλαγές που έφερε στις ανθρώπινες σχέσεις η γενικευμένη «εμπορικοποίηση». Η κατανόηση και η συνειδητοποίηση αυτών των μετασχηματισμών μπορεί να συμβάλει σε μια σχετική απελευθέρωση από τον καταναλωτισμό και τις συνέπειές του στις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους αλλά και με το περιβάλλον τους.
Βία & καταναλωτισμός
Περιεχόμενα
Πρόλογος του Δημήτρη Σουλιώτη Εισαγωγή Κεφάλαιο 1 – ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙEΣ ΠΕΙΝΑΣ
  • Η ΑΠΕΡΓΙΑ
  • ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΝΗΣΤΕΙΕΣ «ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ»
  • Ασκητές, Kανιβαλική νηστεία, Νηστεία-Θέαμα, πειραματική νηστεία
  • Η «ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ» ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ
  •  ΓΚΑΝΤΙ- Αχίμσα, χορτοφαγία, Μπραχματσάρια, Σατυαγκράχα, η Νηστεία ως όπλο
  • ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ: Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΩΣ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΩΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Οι Ιρλανδοί – Η υπόθεση του Larzac – Η υπόθεση Louis Lecoin – Ο φοιτητικός σύλλογος – Οι ιερόδουλες της Λυών – Η Α.Π. για την υποστήριξη προσωπικών αιτημάτων – Προσωπικές Α.Π. με αιτήματα γενικού ενδιαφέροντος – Βολιβία – Η R.A.F. και οι «μέχρις εσχάτων» Α.Π. – Ανδαλουσία – Λυών – Charles H., ετών 35 – Στις φυλακές – Στην Τουρκία – Οι Α.Π. και η πρώην ΕΣΣΔ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 – ΜΟΡΦΕΣ ΒΙΑΣ
  • ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ
  • ΒΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΙ
  • ΚΟΙΝΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ
  • ΒΙΑ, ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΑΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
  • ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΟΣ
  • ΕΝΔΟΨΥΧΙΚΗ ΒΙΑ
  • ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑ
  • Η ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΒΙΑ
  • ΒΙΑ ΚΑΙ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ
  • ΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ ΤΩΝ ΒΙΑΙΩΝ ΤΡΟΦΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 – ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΩΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΗ ΣΚΗΝΗ ΥΠΑΡΞΙΑΚΩΝ ΘΕΜΑΤΙΚΩΝ
  •  Η ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ: ΕΝΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
  • ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ
  •  ΤΑ ΓΕΥΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΝΕΚΡΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ
  • Η ΩΜΟΦΑΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΣ ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ
  •  Η ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ
  •  Η ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΙΜΙΑ
  • ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ
  •  ΤΡΟΦΟΦΑΝΤΑΣΙA
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
  • H ΘΑΝΑΤΟ-ΦΑΓΙΑ ΚΑΙ Η ΘΑΝΑΤΕΞΕΜΕΣΗ
  • Η ΕΝΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 – ΙΔΕΩΔΟΦΑΓΙΕΣ
  • ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ – ΕΝΔΟΒΟΛΗ – ΤΑΥΤΙΣΗ
  • ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΤΟΥ ΕΓΩ
  • ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΣΗ, ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ ΚΑΙ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΣ
  • ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ
  • Επίλογος του Δημοσθένη Αγραφιώτη
  • ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Βία & καταναλωτισμός. Από τον Κώστα Νασίκα

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

40.95
O Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1939, στις παρυφές της Μαντζουρίας, και έληξε στην ίδια περιοχή, έξι χρόνια αργότερα, με την Σοβιετική εισβολή στη Βόρειο Κίνα. Ο πόλεμος στην Ευρώπη μπορεί να φαινόταν ανεξάρτητος από τον πόλεμο στον Ειρηνικό Ωκεανό και στην Κίνα, ωστόσο τα γεγονότα που συνέβησαν στις δύο πλευρές του πλανήτη συνδέονται άμεσα. Αυτή η καταστροφή παγκόσμιας εμβέλειας, η φοβερότερη στην ιστορία, υπήρξε κυρίαρχη στη διαμόρφωση των αντιλήψεων διαδοχικών γενεών, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διαμάχη. Παρά την πληθώρα βιβλίων και κινηματογραφικών ταινιών μέσα στα χρόνια, η γνώση μας για αυτήν την ιστορική περίοδο παραμένει ακόμη αποσπασματική και συχνά παραπλανητική.   Ο Antony Beevor, αξιοποιώντας την ίδια αφηγηματική μέθοδο χάρη στην οποία έγιναν διεθνή μπεστ σέλλερ τα βιβλία του StalingradBerlin και D-Day, συγκεντρώνει με καινοτόμο τρόπο όλες τις διαφορετικές οπτικές. Χρησιμοποιεί την πλέον σύγχρονη επιστημονική έρευνα και γνώση, γράφοντας με σαφήνεια και ευαισθησία. Συνθέτει τη συνολική εικόνα με μια καθηλωτική αφήγηση, η οποία εκτείνεται από τον Βόρειο Ατλαντικό έως τον Νότιο Ειρηνικό, από τις χιονισμένες στέπες ως τη Βόρειο Αφρικανική Έρημο, τη ζούγκλα της Βιρμανίας, τα SS Einsatzgruppen των παραμεθόριων περιοχών, τους φυλακισμένους στα Γκουλάγκ που στρατολογούνται σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και τις ανείπωτες βαναυσότητες του Σινοϊαπωνικού πολέμου. Η ηθική επιλογή αποτελεί τη βάση του ανθρώπινου δράματος· σε καμιά άλλη ιστορική περίοδο τόσο οι ηγέτες όσο και οι απλοί άνθρωποι δεν ήρθαν αντιμέτωποι με τόσο μεγάλα διλήμματα. Καμιά άλλη περίοδος δεν έχει να επιδείξει τέτοια παραδείγματα ατομικής και συλλογικής τραγωδίας, διαφθοράς, ιδεολογικής υποκρισίας, εγωπάθειας των ηγετών, προδοσίας, διαστροφής, αυτοθυσίας, απίστευτου σαδισμού και απροσδόκητης ευγένειας. Παρά την καθολική του ματιά και την ηρωική του πνοή, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος του Beevor, δεν κλείνει ποτέ τα μάτια μπροστά στη μοίρα των απλών στρατιωτών και των πολιτών, οι ζωές των οποίων συντρίφθηκαν από τις τιτάνιες δυνάμεις που απελευθερώθηκαν από αυτόν τον πόλεμο, τον φοβερότερο στην ιστορία.

ΜΑΚΑΡΙΟΣ: ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

17.91
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 03.04.2024 Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, αγαπητέ αναγνώστη, είναι προϊόν προσωπικών εμπειριών, συνεντεύξεων, μαρτυριών, δημοσιευμάτων, αποδεσμευθέντων εγγράφων… Αναφέρεται στην περίοδο του αγώνα της ΕΟΚΑ, μέχρι την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου τον Αύγουστο 1960, και στην κυρίαρχη μορφή αυτής της περιόδου, τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Μεταξύ άλλων εξετάζονται: *Ο αινιγματικός θάνατος της μητέρας του, η διαμονή του στη Μονή Κύκκου ως καλογεροπαίδι, οι θεολογικές σπουδές του στην Αθήνα και τη Βοστώνη. *Η ανάδειξή του σε μητροπολίτη Κιτίου το 1948 και η εκλογή του ως αρχιεπισκόπου το 1950. Οι όρκοι για την Ένωση και η αλλαγή πλεύσης. Οι συνομιλίες με τον Χάρντιγκ. Η εξορία του στις Σεϋχέλλες και ο εκβιασμός του από τον Τορναρίτη. *Η συνέντευξη στην Μπάρμπαρα Καστλ. Η άρνησή του να υπογράψει τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και η ξαφνική μεταστροφή του το βράδυ της 18ης Φεβρουαρίου 1959. *Η αποδοχή των συμφωνιών από τον αρχηγό της ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, και η μυστική αναχώρησή του. Η εκλογή του Μακαρίου στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει την αλήθεια για τον ρόλο που έπαιξαν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων σε Κύπρο και Ελλάδα, καθώς επίσης να αναδείξει τις καταστάσεις που προδιέγραψαν τις δυσάρεστες εξελίξεις. Γιατί η γνώση της αλήθειας συμβάλλει στην ενότητα σκοπού και λαού, στην εξαγωγή σωστών συμπερασμάτων και στην αποφυγή λαθών στο μέλλον.

ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

17.91
Μην είσαι τόσο ευαίσθητος! Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια ευαίσθητη πλευρά, αλλά σχεδόν ένας στους τρεις γονιδιακά είναι πιο ευαίσθητος από τους υπόλοιπους – τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά. Πρόκειται για τους ανθρώπους που κάνουν παύση πριν μιλήσουν και σκέφτονται πολύ πριν δράσουν – ανιχνεύουν ανεπαίσθητες λεπτομέρειες και κάνουν συνδέσεις που σε άλλους διαφεύγουν. Είτε εσωστρεφείς είτε εξωστρεφείς, έχουν την τάση να είναι μεγαλόκαρδοι, δημιουργικοί και να επεξεργάζονται τις καταστάσεις σε βάθος, ωστόσο η κοινωνία τούς λέει να κρύψουν την ευαισθησία που τους διαφοροποιεί. Αυτό το βιβλίο είναι για να αναδείξει την υποτιμημένη δύναμη αυτής της ευαισθησίας σε διάφορους τομείς: στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία, την ηγεσία και τη γονεϊκότητα. Μέσα από τη συναρπαστική έρευνά τους και την τεκμηριωμένη αφήγησή τους, οι Τζεν Γκράνεμαν και Αντρέ Σόλο –ευαίσθητοι και οι δύο– μας δείχνουν ότι, για να ανθίσει ένα ευαίσθητο άτομο, δε χρειάζεται να κρύψει την ευαισθησία του, αλλά να την υιοθετήσει και να την αναδείξει σε όλους τους τομείς της ζωής του. Επίσης μας προσφέρουν τα απαραίτητα εργαλεία και τις τεχνικές για να ευτυχήσουμε σε έναν χαώδη κόσμο που μας υπερφορτώνει με ερεθίσματα, πληροφορίες και συναισθήματα. Ένα πρακτικό και ρηξικέλευθο βιβλίο που αλλάζει το αφήγημα για το πώς βλέπουμε τους ευαίσθητους ανθρώπους αλλά και το πώς βλέπουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

THE STATUS GAME

20.69
Η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι προς κάποιον ιδανικό προορισμό. Είναι ένα ατέλειωτο παιχνίδι. Παίζουμε για να κερδίσουμε status, ακόμα και ασυνείδητα, με κάθε κοινωνική συναναστροφή μας, με κάθε συμβολή μας στη δουλειά, στις σχέσεις ή στην οικογενειακή μας ζωή και με κάθε ανάρτησή μας στο διαδίκτυο. Παίζουμε με τον τρόπο που ντυνόμαστε, που μιλάμε και με αυτά που πιστεύουμε. Παίζουμε με τις ζωές μας, με τις ιστορίες που λέμε για το παρελθόν μας και με τα όνειρά μας για το μέλλον. Κάθε στιγμή της ύπαρξής μας συνοδεύεται από μια ακατάπαυστη ροή συναισθημάτων: νιώθουμε αποτροπιασμό όταν πέφτουμε έστω και λίγο στην ιεραρχία, και έκσταση όταν ανεβαίνουμε. Πάνω κάτω, πάνω κάτω, πάνω κάτω, λεπτό το λεπτό, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, από την παιδική μας ηλικία ως τον τάφο. Γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη να κερδίσουμε την έγκριση των άλλων; Με ποιον τρόπο η αναζήτηση του status καθοδηγεί τις πράξεις μας, τις σχέσεις μας, ακόμα και τη δομή των κοινωνιών; Ο Storr απαντά σε αυτά τα ερωτήματα εξερευνώντας τους περίπλοκους μηχανισμούς με τους οποίους η επιδίωξη για κοινωνική αναγνώριση και κύρος επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Αντλώντας παραδείγματα από την ιστορία, τα τρέχοντα γεγονότα και τον τομέα της ψυχολογίας, ο Storr αποδεικνύει πως η επιθυμία για υψηλότερη κοινωνική θέση και καταξίωση δεν είναι απλώς ένα παράγωγο του σύγχρονου πολιτισμού αλλά ένα θεμελιώδες κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Ο Storr εξετάζει το πώς αυτή η ενστικτώδης και πρωταρχική επιθυμία έχει εκδηλωθεί κατά καιρούς σε διάφορους πολιτισμούς και εποχές, και τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζει να διαμορφώνει τις κοινωνίες . «Ο Will Storr είναι ένας από τους πιο πρωτότυπους συγγραφείς που διαθέτουμε…Το The Status Game είναι ίσως το καλύτερο βιβλίο του μέχρι σήμερα». James Marriot, Βιβλία της χρονιάς, The Times

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1912-1974)

19.98
Διαθέσιμο από 26.03.2024 «Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων». Ξεκινώντας από αυτή τη φράση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, ο Κωστής Καρπόζηλος πραγματεύεται την ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού του 20ού αιώνα, εστιάζοντας στην «πραγματική κίνηση» των ανθρώπων του και ανιχνεύοντας τις πολλαπλές του γεωγραφίες. Το αποτέλεσμα είναι μια συναρπαστική αφήγηση όπου πρωταγωνιστούν ταξιδιώτες της επανάστασης, εκπατρισμένοι διανοούμενοι, πρόσφυγες και μετανάστες, άνθρωποι που διασχίζουν τα συμβολικά και κυριολεκτικά όρια του έθνους. Η οθωμανική και ελληνική Θεσσαλονίκη, η Κωνσταντινούπολη, οι προσφυγικές πόλεις της Ελλάδας, η Μόσχα και οι ελληνόφωνες κοινότητες της Μαύρης Θάλασσας του Μεσοπολέμου, τα χαρακώματα του ισπανικού εμφυλίου, το Παρίσι του Λαϊκού Μετώπου, η Μέση Ανατολή στα χρόνια του πολέμου, το Βουκουρέστι και η Τασκένδη των πολιτικών προσφύγων, οι καπιταλιστικές μητροπόλεις στα χρόνια της δικτατορίας συνθέτουν μια διεθνική ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού. Και το νήμα που τα ενώνει είναι η αδιάκοπη κίνηση εκείνων που ένιωθαν ότι οι ταξικοί περιορισμοί και το καθεστώς της εκμετάλλευσης δεν ήταν η αυτονόητη συνθήκη της ύπαρξης, οι ζωές της επαναστατικής περιπλάνησης που δεν χωρούσαν σε μια εθνική επικράτεια.

Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

16.20
Η Αθλιότητα της φιλοσοφίας του Καρλ Μαρξ, δημοσιευμένη το 1847 ως «απάντηση στη Φιλοσοφία της αθλιότητας του κ. Προυντόν», αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα του κριτικού στοχαστή. Με την πραγ­ματεία αυτή ο Μαρξ αρθρώνει μια σειρά επιχειρημάτων, τα οποία στη συνέχεια θα αναπτυχθούν και θα συγκροτήσουν τις βασικές έννοιες και κατηγορίες της μαρξικής φιλοσοφίας και πολιτικής οικονομίας. Στο έργο αυτό έννοιες όπως «καταμερισμός της εργασίας», «αντα­γωνισμός», «μηχανές» και πάνω απ’ όλα «αξία» (με τα κατηγορήματά της) αποτελούν πλέον αντικείμενα διεξοδικής κριτικής, με την οποία ε­λέγχεται συν τοις άλλοις και ο συγκαιρινός φιλοσοφικός λόγος. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι στην Αθλιότητα της φιλοσοφίας η κριτική αναπρο­σανατολίζεται αναφορικά με την αποτίμηση της εγελιανής φιλοσοφίας πέρα από τις όποιες σχηματικές ερμηνείες της. Το γεγονός δε ότι η κριτική αυτή εκφράζεται μέσα από ένα συγγραφι­κό ύφος το οποίο περιλαμβάνει ισότιμα τη λογική ανάλυση και τον ειρω­νικό σχολιασμό συμβάλλει στην αναγνωστική απόλαυση του κειμένου. Η νέα μετάφραση από τον Θανάση Γκιούρα λαμβάνει υπόψη το επί­πεδο έρευνας που έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο των Απάντων (MEGA) των Μαρξ και Ένγκελς και συνοδεύεται από ιστορικά παραρτήματα, καθώς και από έναν ενημερωτικό Πρόλογο του μεταφραστή.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΔΑΡΒΙΝΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 13 ΕΤΕΡΟΔΟΞΑ ΚΕΙMENA

10.98
/ Γιατί, ενώ ο Δαρβίνος έκανε τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη του 19ου αιώνα, εξακολουθεί στις μέρες μας να μένει εκτός ύλης στα σχολεία της Ελλάδας και άλλων χωρών; / Ποιες είναι οι είκοσι διαχρονικές αλήθειες για τη φενάκη του εγχώριου λαϊκισμού; / Γιατί οφείλουμε την ταυτότητά μας ως Νεοέλληνες στους Γερμανούς; / Ποια είναι τα 11 φιλοσοφικά ερωτήματα για τα οποία μάλλον ποτέ δε θα έχουμε απάντηση; / Ποιοι ήταν οι άγνωστοι ήρωες της ειρήνης, που έχτισαν τη χώρα μετά την Eπανάσταση; / Πόσο δύσκολο είναι να μετουσιωθεί σε λογοτεχνία το θαύμα του έρωτα; / Πώς αντιδρά ο λογικός άνθρωπος απέναντι στην εκκωφαντική σιωπή του Θεού; / Στερείται νοήματος η έννοια της «ελεύθερης βούλησης»; / Ανήκει ουσιαστικά η Ελλάδα στη Δύση; / Ποια η σχέση της μουσικής με την ποίηση και πώς δικαιώ­νει την ίδια τη ζωή; / Γιατί παραπονιέται για τη δύσκολη ζωή του ως συζύγου ιατρού ο συγγραφέας; / Πώς δύο «Έλληνες Βούδες» συναντήθηκαν μετά από δεκαετίες με νονό τον Νίτσε; / Είναι η ψυχή και το σώμα δύο όψεις της ίδιας πραγματικότητας; Στα δεκατέσσερα «ετερόδοξα» κείμενα του βιβλίου ο Νίκος Δήμου διατυπώνει περίπλοκα ερωτήματα με λόγο μεστό, κομψή πρόζα και παιχνιδιάρικη ματιά, κλείνοντας το μάτι σε θέματα ελληνικής παράδοσης και ταυτότητας, στις μικρές και μεγάλες, βασανιστικές ή μη, αλήθειες της ύπαρξης. «Στο Μουσείο Μπενάκη άνοιξε προχθές και θα εγκαινιασθεί την Δευτέρα μία έκθεση αφιερωμένη στον Νίκο Δήμου, με αφορμή τα ογδοντάχρονά του (του ευχόμαστε να τα υπερεκατοστήσει). Είναι μία επάξια τιμή γιατί αποδίδεται σε μία προσωπικότητα που έχει διακριθεί σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου (δοκίμιο, πεζογραφία, ποίηση, σάτιρα, κριτική, αφορισμοί, επιφυλλιδογραφία) αλλά επίσης και στην φωτογραφία και την διαφήμιση, την οποία πρώτος αυτός στην Ελλάδα αναγνώρισε και ανέπτυξε ως μία μορφή τέχνης. Ο Νίκος Δήμου είναι ένας πνευματικός δεκαθλητής, από τους ελάχιστους σήμερα όχι μόνο στον τόπο μας αλλά και παγκοσμίως. Όπως οι δεκαθλητές του στίβου δεν έχει την κορυφαία επίδοση σε κάθε αγώνισμα (αν και σε μερικά την έχει) είναι όμως ο πιο ολοκληρωμένος τύπος πνευματικού αθλητή. Πολύ λίγοι μπορούν να τον συναγωνιστούν στη διαύγεια ή την κομψότητα του ύφους ή στην επιγραμματική μεστότητα των διατυπώσεών του». Δημοσθένης Κούρτοβικ, «Μία πολυδύναμη διάνοια», εφ. Τα Νέα 26.9.15