Βλέπετε 1–12 από 4985 αποτελέσματα

ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΡΙΝΤΖΟΥ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

7.20
Εμφύλιος 1948. Μια γυναίκα εκτελείται μαζί με άλλους δεκαπέντε αγωνιστές στα Γιάννενα, έπειτα από μια δίκη-παρωδία. Είναι η Ευτυχία Πρίντζου, που αφιέρωσε όλη της τη ζωή, ακόμη και προτού ενταχθεί στο ΕΑΜ, στην ανιδιοτελή προσφορά βοήθειας και στον αγώνα. Ενώ γλίτωσε τελευταία στιγμή την εκτέλεση από τους Γερμανούς στη διάρκεια του πολέμου, τελικά προδόθηκε και οδηγήθηκε στο απόσπασμα από Έλληνες, λίγα χρόνια αργότερα. Ο Βασίλης Κονταξής, σ’ αυτό τον θεατρικό μονόλογο, δίνει τον λόγο στην Ευτυχία Πρίντζου, που «επιστρέφει» στο σήμερα για να μας αφηγηθεί όλη της τη ζωή, μέχρι και την εκτέλεσή της. Να μας αφηγηθεί μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ (ΔΡΑΜΑ ΣΕ 27 ΣΚΗΝΕΣ)

9.54
[Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Έγκλημα και Τιμωρία] Ένα από τα σπουδαιότερα έργα του δυτικού κανόνα και κορυφαίο ψυχογράφημα της ανθρώπινης ύπαρξης, το Έγκλημα και Τιμωρία του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, παρουσιάζεται σε μια νέα θεατρική διασκευή από τον Θανάση Τριαρίδη. Ο Ρασκόλνικοφ, ένας φοιτητής που πιστεύει πως η διανοητική και ψυχική ανωτερότητα νομιμοποιεί οποιονδήποτε να διαπράττει εγκλήματα για το καλό της ανθρωπότητας, δολοφονεί μια ηλικιωμένη τοκογλύφο, σε μια κίνηση «αλτρουισμού», που θα απαλλάξει την κοινωνία από ένα άπληστο και κακόβουλο άτομο. Η μεταμέλεια για την πράξη του αυτή έρχεται έπειτα από μια δαιδαλώδη διαδρομή και η λύτρωση μέσα από τη μορφή μιας νεαρής πόρνης, της Σόνιας. «Ο Ντοστογιέφσκι είναι το σημείο μηδέν του παγκόσμιου πολιτισμού – το στενό δαχτυλίδι της κλεψύδρας που αναποδογυρίζει», αναφέρει ο συγγραφέας Θανάσης Τριαρίδης, προσθέτοντας πως «το Έγκλημα και Τιμωρία είναι η καρδιά του Ντοστογιέφσκι – και το οριακότερο κείμενο όλης της δυτικής λογοτεχνίας».

Η ΜΠΑΛΑ

13.95
Ένα μακρινό καλοκαίρι, ένα νησί-φυλακή, οι εξόριστοι και οι παράξενες διακοπές της συζύγου του διοικητή Μενέλαου Καρατάδε. Ένα οικογενειακό πορτραίτο που θα ολοκληρωθεί με αντάλλαγμα… μια μπάλα.   Μια αληθινή ιστορία ειπωμένη πριν πολλά χρόνια αναδύεται στο φως -και στο χαρτί- με τη συγκινητική χρωματική ευαισθησία και σχεδιαστική ενάργεια του Αλέξη Κυριτσόπουλου. Μια διαχρονική ιστορία για μικρούς και μεγάλους για την δύναμη της φαντασία και της δημιουργίας.   Ένα μικρό κομψοτέχνημα για το αδάμαστο της ανθρώπινης ψυχής.

ΚΙ ΟΛΑ ΕΙΝ’ ΑΛΛΙΩΣ

9.54
Έννοιες γένους θηλυκού όπως, ελευθερία, αλλαγή, αλήθεια, συνειδητοποίηση, απώλεια, προδοσία, νοσταλγία, αγάπη, ονειροπόληση, απόδραση, δύναμη και αλληλεγγύη, που περπατούν μέσα στους στίχους της Μαρίας Τσιμικλή, συναντούν την έμπνευση, τη γενναιοδωρία, τη μουσική του Τάσου Γκρους, που αφήνει άλλο ένα αποτύπωμα ξανά και αλλιώς στο μουσικό γίγνεσθαι, με νέες εκφραστικές προσεγγίσεις. Κι αυτή η συνάντηση γέννησε 11 τραγούδια με τον γενικό τίτλο «Κι όλα είν΄αλλιώς». Τέσσερις γυναικείες φωνές τα ερμηνεύουν και καταθέτοντας ψυχή τα βγάζουν στο φως: Βιολέτα Ίκαρη, Αργυρώ Καπαρού, Κατερίνα Σιάπαντα, Μόρφω Τσαϊρέλη. Η ενορχήστρωση είναι του Νίκου Βελώνια και τα σχέδια που συνοδεύουν τα τραγούδια ανήκουν στη Δήμητρα Λαμπρέτσα.   Παίζουν οι μουσικοί: Ανδρέας Αρβανίτης: λύρα Νίκος Βελώνιας: πιάνο, πλήκτρα, ηλεκτρικό πιάνο, βιμπράφωνο Πάνος Ηλιόπουλος: νέι Παντελής Νικηφόρος: ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο, μαντολίνο, λαούτο, κιθαρόνι Χάρης Παρασκευάς: ντραμς, κρουστά Ορέστης Τσιχλάκης: τρομπέτα Ακούστε εδώ πέντε από τα τραγούδια: «Κι όλα είν’ αλλιώς», Βιολέτα Ίκαρη, Αργυρώ Καπαρού, Κατερίνα Σιάπαντα, Μόρφω Τσαϊρέλη https://www.youtube.com/watch?v=et7Wj9X33K0   «Το δέντρο και τ’ αηδόνι», Βιολέτα Ίκαρη https://www.youtube.com/watch?v=ur8vWvg-5_w   «Όπως πέφτει η αυλαία», Αργυρώ Καπαρού https://www.youtube.com/watch?v=JDM8ULcp6rk   «Ψέμα μες στο ψέμα», Μόρφω Τσαϊρέλη https://www.youtube.com/watch?v=L9UCgJi9WUM   «Μικρός δραπέτης», Κατερίνα Σιάπαντα https://www.youtube.com/watch?v=ohXX4938NDk     Track list 1. Οδυσσέας, Αργυρώ Καπαρού 2. Στη στροφή, Κατερίνα Σιάπαντα 3. Ψέμα μες στο ψέμα, Μόρφω Τσαϊρέλη 4. Αναπότρεπτο, Αργυρώ Καπαρού 5. Το δέντρο και τ’ αηδόνι, Βιολέτα Ίκαρη 7. Κορνίζα, Μόρφω Τσαϊρέλη 8. Σαΐτα στον καιρό, Κατερίνα Σιάπαντα 9. Ονείρεμα, Βιολέτα Ίκαρη 10. Όπως πέφτει η αυλαία, Αργυρώ Καπαρού 11. Κι όλα είν’ αλλιώς, Βιολέτα Ίκαρη, Αργυρώ Καπαρού, Κατερίνα Σιάπαντα, Μόρφω Τσαϊρέλη

ΤΑ ΑΕΡΟΦΥΤΑ & ΠΕΝΤΕ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΑΜΑΤΑ

7.63
Τα αερόφυτα, Την ημέρα που νικήσαμε τον φόβο, Extremely low battery, Τα γάντια, Μείναμε από βενζίνη, Αντιφωνήσεις στη Μαρία Νεφέλη. Έξι μονόπρακτα του Γιάννη Οικονομίδη, που πραγματεύονται θέματα της σύγχρονης εποχής. Η παγκόσμια οικονομική κρίση και το περιβάλλον, οι πολεμικές συρράξεις και οι προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές, οι υγειονομικές απειλές και ο θάνατος, η απομόνωση και η ανάγκη για επαφή και συντροφικότητα είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που τίθενται στον πυρήνα της δραματουργίας του συγγραφέα. «Η γραφή τους εμπεριέχει το απόσταγμα ανθρώπινης ζωής, συμπυκνωμένη αλήθεια και ευαισθησία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Μέντης στο Επίμετρο της έκδοσης. «Ο συγγραφέας ενσωματώνει στη δραματουργία του τις ανησυχητικές τάσεις των καιρών του θέτοντας το σύστημα υπό αμφισβήτηση, χωρίς όμως να καταφεύγει σε μια “δραματουργία παρακμής”», συμπληρώνει καίρια η Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ Κατερίνα Διακουμοπούλου.

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

23.40
Στον εικο­στό πρώ­το αιώ­να, η επι­θυ­μία για κοι­νο­ποί­η­ση προ­σω­πι­κών στιγ­μών κερ­δί­ζει συ­νε­χώς έδα­φος, υπερ­βαί­νο­ντας, πολ­λές φο­ρές, την επι­θυ­μία για δι­α­σφά­λι­ση της ιδι­ω­τι­κό­τη­τας που χα­ρα­κτή­ρι­ζε πα­λαι­ό­τε­ρες επο­χές. Η ναρ­κισ­σι­στι­κή αυτο­προ­βο­λή, μέ­σω των social media και της selfie φω­το­γρα­φί­ας, θα μπο­ρού­σα­με να πού­με ότι στα­δι­α­κά εξο­στρα­κί­ζει τον πα­ρα­τη­ρη­τή Big brother και κα­θί­στα­ται ο ίδι­ος, έστω και πρό­σκαι­ρα, κυ­ρί­αρ­χος της δη­μό­σι­ας εικό­νας. Η προ­σω­πο­γρα­φία λοι­πόν, χω­ρίς να έπα­ψε πο­τέ να υπάρ­χει ως καλ­λι­τε­χνι­κό είδος, επα­να­φέ­ρει ζη­τή­μα­τα απει­κό­νι­σης του εαυ­τού και του άλ­λου και θέ­τει νέα ερω­τή­μα­τα σχε­τι­κά με τον ρό­λο της ως επι­κοι­νω­νι­α­κού μέ­σου. Επο­μέ­νως, κρί­νε­ται ση­μα­ντι­κή η με­λέ­τη της έν­νοι­ας και των ειδών της προ­σω­πο­γρα­φί­ας, ανά­λο­γα με τα μέ­σα ή τα υλι­κά δη­μι­ουρ­γί­ας της, της εικα­στι­κής προ­σέγ­γι­σής της στις δι­ά­φο­ρες πε­ρι­ό­δους της Ιστο­ρί­ας της Τέ­χνης, των δι­α­φο­ρε­τι­κών μορ­φών της και των θε­μα­τι­κών που προ­κύ­πτουν από αυτές. Στο ίδιο πλαί­σιο, είναι ση­μα­ντι­κή η δι­ε­ρεύ­νη­ση του ρό­λου του καλ­λι­τέ­χνη αλ­λά και της μορ­φής ή του ρό­λου του υπο­κει­μέ­νου που εγ­γρά­φει στο τέ­χνερ­γό του. – Eυαγ­γε­λία Δι­α­μα­ντο­πού­λου

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ

31.50
Η Μαρία Σουζάνα Κολοκυθά-Αντωνακάκη (1935–2020) είναι η πιο γνωστή Ελληνίδα αρχιτέκτονας της γενιάς της, εντός και εκτός των συνόρων της χώρας μας. Η ενεργή παρουσία της στην αρχιτεκτονική σκηνή για έξι δεκαετίες, από την ολοκλή­ρωση των σπουδών της στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1959 μέχρι το τέλος της ζωής της το 2020, είναι από μόνη της εντυπω­σιακή. Μολαταύτα, τα περισσότερα κείμενα από τις δημόσιες ομιλίες και διαλέξεις των έξι αυτών δεκαετιών της σταδιοδρομίας της παρέμεναν έως σήμερα αδημοσίευτα ή δυσεύρετα. Ισορροπώντας ανάμεσα στις αναφορές της στους κόσμους της φιλοσοφίας και των καλών τεχνών, η Αντωνακάκη αποτελούσε η ίδια την ενσάρκωση της βαθιάς της πεποίθησης ότι η αρχιτεκτονική αποτελεί πολιτισμικό αγαθό. Τα κείμενά της αναπτύσσονται γύρω από ζητήματα όπως: η ποιητική σύλληψη του κτισμένου περιβάλλοντος της καθημερινότητάς μας, η σημασία των ορίων, της κίνησης και των μεταβάσεων στην αρχιτεκτονική, η χρήση του χρώματος στην αρχιτεκτονική και στην πόλη, η θεατρικότητα και η κατοίκηση, οι σχέσεις χρόνου και χώρου στην αρχιτεκτονική, ο διάκοσμος και η ποιητική διάσταση των αντικειμένων της καθημερινής ζωής, η αρχιτεκτονική της πολυκατοικίας και η συσχέτιση της ελληνικής πόλης με τον τόπο και το φυσικό περιβάλλον. Γράφοντας ανοιχτόκαρδα για την τέχνη της, με τη χαρακτηριστική της ευρυμάθεια και ευαισθησία, η Αντωνακάκη προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό τα κλειδιά που του χρειάζονται για να μάθει να κοιτάζει με οξύτερο, κριτικό βλέμμα το χώρο όπου ζει και κινείται καθημερινά.

ΤΑΟ

9.54
Τρεις γκάνγκστερ σε ένα σαλόνι: ένας ξοφλημένος αρχιμαφιόζος, ο ανεξέλεγκτος γιος του και ο νέος βαρόνος της νύχτας που έρχεται να επιβάλει την τάξη. Οι τρεις ήρωες έχουν ισχυρά «θέλω» που έρχονται σε σύγκρουση. Ποιος θα επικρατήσει; Ποιος θα καταφέρει να επιβιώσει; Τρεις γενιές μέσα στην παρανομία, οι οποίες μεταφέρουν ιδεολογίες που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση, θίγουν καταστάσεις αναγνωρίσιμες, καθώς και το χάος των ημερών, και μέσα σε όλο αυτό αναζητείται μια διέξοδος. Πρόκειται για ένα σύγχρονο ελληνικό θεατρικό έργο. Μια σκοτεινή, άγρια κωμωδία, με εξωφρενικούς διαλόγους, το θεατρικό ντεμπούτο του συγγραφέα. Εδώ, η κινεζική φιλοσοφία κοντράρεται με το ελληνικό ταμπεραμέντο, σε ένα σπιντάτο έργο σκληρού ρεαλισμού· η ιστορία μιας βίαιης ενηλικίωσης, μεταφερμένη σε έναν ειρωνικά αλληγορικό κόσμο της νύχτας.

THE LAST DRIVE: UNDERWORLD SHAKEDOWN

9.99
Μια βουτιά στο μουσικό κλίμα της δεκαετίας του ’80 στον ελλαδικό χώρο, υπό το πρίσμα της ανεξάρτητης ροκ σκηνής που ανέδειξε τους Last Drive ως το πρώτο και σημαντικότερο όνομα στο πλαίσιο αυτό: η αξία του Underworld Shakedown, του πρώτου LP του συγκροτήματος και δίσκου-ορόσημο για το ροκ εν γένει, αναδεικνύεται μέσα από διάφορες αναφορές στον ευρωπαϊκό, διεθνή και ελληνικό Tύπο της εποχής, ιστορίες και συνεντεύξεις. Μιλούν οι Αλέξης Καλοφωλιάς, Γιώργος Καρανικόλας, Χρήστος Μιχαλάτος, Νίκος Κοντογούρης, Αιμίλιος Κατσούρης, αλλά και δαιμόνιοι μουσικόφιλοι, δημιουργοί και θιασώτες του ροκ στη χώρα μας.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ

9.54
Μια μυσταγωγία της απόγνωσης και του κοσμικού αδιεξόδου που παρακολουθεί το τέλος της ζωής ενός γέροντα μεσαιωνικού βασιλιά, σχεδόν «βιβλικού», ο οποίος πεθαίνει έχοντας δοκιμάσει την πίκρα της απόρριψης από τις δυο του κόρες, αλλά και τα όρια της δύναμης του ανθρώπου. Γραμμένο στο απόγειο της δημιουργικής τροχιάς του Σαίξπηρ, τα πρώτα χρόνια του 1600, αντικαθρεφτίζει τη βαθιά ρομαντική και υπαρξιακή μελαγχολία του, την αίσθηση της τραγικής ανθρώπινης μηδαμινότητας που τη νοηματοδοτεί μόνο η ποίηση και το αινιγματικό της μυστήριο. Ο Βασιλιάς Ληρ, σε μια πρωτότυπη απόδοση και διασκευή του Στρατή Πασχάλη, ο οποίος πυκνώνει το έργο και συναιρεί πρόσωπα και καταστάσεις σε ένα παράδοξο δρώμενο, συνδυάζει τη σύγχρονη θεατρική γλώσσα με τους πηγαίους σαιξπηρικούς συνειρμούς, χωρίς να προδίδεται το πνεύμα αλλά ούτε και το γράμμα, στα βασικά σημεία αυτού του περίφημου κλασικού έργου.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΑΣΜΕΝΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

7.63

Δύο καλικάντζαροι φτιάχνουν έναν τρομερό καθρέφτη, από όλους τους καθρέφτες των κακών της γης. Οι καλικάντζαροι θέλουν να κάνουν μία φάρσα στις νεράιδες, κατά την οποία με το που κοιταχθούν εκείνες στον καθρέφτη να παραμορφωθεί το «άψογο προφίλ» τους. Όμως, από ατύχημα ο τρομερός καθρέφτης σπάζει σε εκατομμύρια κομμάτια που τα παίρνει ο αέρας και τα σκορπά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Όταν αυτά τα γυαλάκια τρυπούν τους ανθρώπους, αλλοιώνουν τη σχέση τους με την πραγματικότητα και τους κάνουν πιο γκρινιάρηδες, πιο απαιτητικούς, πιο επιθετικούς… Θύμα του σπασμένου καθρέφτη, ο νεαρός Άκης παρασύρεται στη χώρα των πάγων και η φίλη του Άννα ξεκινά το μεγάλο ταξίδι της για να τον βρει και να τον φέρει σπίτι του. Μπορεί η δύναμη της φιλίας και της αγάπης να νικήσει το κακό που εξαπλώνεται σε όλον τον πλανήτη;

Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη Βασίλισσα του Χιονιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και απευθύνεται σε όλη την οικογένεια. Πρόκειται για μια συναρπαστική παραμυθένια περιπέτεια, που με σύγχρονη γλώσσα και αναφορές, γρήγορους ρυθμούς, χιούμορ και φαντασία επιθυμεί να μιλήσει στις καρδιές των παιδιών για τις διαχρονικές αξίες που ενώνουν τους ανθρώπους εναντίον των σοβαρών ανθρωπιστικών και περιβαλλοντικών κινδύνων της εποχής μας.

ΙΑΝΝΗΣ ΞΕΝΑΚΗΣ: ΕΝΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

14.31
H Μάχη Ξενάκη ακολουθεί τον πατέρα της, Ιάννη Ξενάκη, στο ταξίδι της ζωής του. Αυτό το βιβλίο δεν είναι μια απλή βιογραφία αφιερωμένη στον Ιάννη Ξενάκη, συνθέτη, μαθηματικό και αρχιτέκτονα, από την κόρη του Μάχη. Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται για μια κατάδυση στα οικογενειακά αρχεία από τα οποία προκύπτουν έγγραφα απαραίτητα για την κατανόηση της διαδικασίας επεξεργασίας του έργου του: φωτογραφίες και οικογενειακά πορτρέτα, σημειωματάρια εργασίας, παρτιτούρες, σχέδια… Το κείμενο συμπληρώνεται επίσης με τα λόγια του καλλιτέχνη μέσα από αποσπάσματα της αλληλογραφίας του και τις πολλές συνεντεύξεις που παραχώρησε. Αυτή η αναδρομική ματιά στα παιδικά και νεανικά του χρόνια ρίχνει φως στα οικογενειακά δράματα και τα τραύματα της ιστορίας που διαμόρφωσαν μια εξαιρετική προσωπικότητα και θεμελίωσαν το δημιουργικό του όραμα.